پنج شنبه, 01 آذر 1403 Thursday 21 November 2024 00:00

راوی: مرتضی شیرازی1

تاریخ مصاحبه: 9 تیر 1398

مکان مصاحبه: کارگاه نجاری راوی

محورهای گفتگو: تاریخچه مهربانی در ورنوسفادران و شکل‏گیری اولیه خیریه ولیعصر(عج)

*شما به عنوان فردی که در امور اجتماعی فعال بوده و با مساجد محله ورنوسفادران و روحانیون آن رفت و آمد داشته‏اید، بایستی از تحرکات این کانون‏ها در امور خیر مطلع باشید، درست است؟

همینطور است کم و بیش در جریان هستم

*قدیمی‏ترین حرکت خیرخواهانه که به خاطر دارید را برای ما بیان می‏کنید؟

بله به خاطر دارم در دهه 1320 یک دستگاه پارچه ‏بافی دستی در حسینیه زاغ‏آباد به کار بود تا نیازمندان با کار کردن در آن مکان مخارج خود را تامین کنند.

*چه کسی مبتکر این اقدام بود؟

مرحوم حاج‏ آقا‏جمال صهری پیشنهاد آنرا داده بود و برای تهیه سرمایه صندوق‏هایی در مساجد گذاشته بودند که مردم ده شاهی و یک ریال در آن می‏انداختند.

*در همه محلات سده؟

خیر فقط ورنوسفادران

*نام این خیریه و یا نهاد چه بود؟

اسمی‏ نداشت

*به غیر از این کارگاه آیا روحانیونی مانند حاج‏آقا ‏جمال در صورت مراجعه افراد نیازمند اقدامی ‏برای آنها انجام می‏دادند؟

بله چراغ خاموش و بدون اینکه خیریه‏ای نام و نشان‏دار در کار باشد از طریق افراد برخوردار مشکلات مالی آنها را حل می‏کردند. اصولا اقداماتی که سود عموم را در برداشت با نظر روحانیون انجام می‏شد.

*در تایید گفته شما، سندی دیدم که در سال 1338 برای اختصاص زمین در شمال شهر برای ساخت مدرسه، مجمع روحانیون در منزل حاج‏آقا‏حسین میردامادی با حضور آقایان صهری و صدر‏الشریعه تشکیل و موافقت آنها حاصل می‏شود.

بله همینطور بود، به هرحال همراهی آنها لازم بود تا کارها پیش برود.

*طی سال‏ها‏ی بعد شاهد حرکت خیر دیگری نبودید؟

در اواخر دهه 1340 عده‏ای به این نتیجه رسیدند که باید کاری برای نیازمندان انجام داد. آنها بدون سر و صدا شروع کردند پول‏ها‏یی جمع‏آوری کنند و اجناسی مانند حبوبات، قند و شکر و برنج خریداری و بسته ‏بندی کرده و به نیازمندان برسانند.

*شما خودتان هم در این اقدام دخیل بودید؟

بله

*جمع خودتان را ثبت داده بودید؟

خیر از درد سرهای که ممکن بود ساواک برایمان ایجادکند می‏ترسیدیم، بیشتر سعی میکردیم چراغ خاموش عمل کنیم.

*فکر آنرا از کجا آورده بودید؟

یکی از دوستان نمونه آنرا در اصفهان و مسجد حسن ‏آباد دیده بود.

*مکانی هم داشتید ؟

سال‏های اول نه ولی یکی از کسبه محل زیرزمین مغازه‏ها‏یش را برای نگهداری و بسته‏ بندی اقلام در اختیار ما گذاشت.

*به افراد سر شناس هم برای حمایت از جمعتان مراجعه کردید؟

بله از جمله نزد مرحوم آیت‏الله حاج ‏شیخ جواد جبل ‏العاملی رفتیم که ایشان فرمودند نزد حاج ‏آقا حسین میردامادی بروید که در جریان این امور است و بنده نظر ایشان را قبول دارم. یادم هست چند سال بعد در جریان یکی از راهپیمایی‏ها‏ی دوران مبارزات آیت ‏الله مرا صدا زد و گفت آقای شیرازی هر ماه یک قبض هزارتومانی از خیریه برای من بفرست تا بپردازم و این درحالی بود که قبض‏های کمک در آن دوران ده تا بیست تومان بود.

*این جمع نهایتا نام و نشان پیدا کرد؟

بله پیشنهاد شد نامش را انجمن حمایت از ایتام ولی عصر(عج) بگذاریم. چون یک انجمن ایتام در اصفهان فعال بود برای مشورت سراغ آنها رفتیم. آنها با ذکر مثالی به ما گفتند اگر ایتام تنها باشد برای کمک کردن به غیر ایتام دچار مشکل می‏شوید و این شد که انجمن حمایت از ایتام و مستمندان شد.

*ثبت انجمن چه زمانی تحقق یافت؟

بعد از آنقلاب

*و فعالیت شما منحصر به همین حوزه باقی ماند؟

خیر در دهه 1360 یکی از دانشجویان رشته پزشکی محل، پیشنهاد داد برای بهبود امور درمانی شهر خیریه وارد این حوزه شود که با زحمت و تلاش اعضا به ویژه حاج ‏نعمت جورکش مرحله به مرحله کار پیشرفت کرد و درمانگاه شکل گرفت. آقای جورکش در جریان جزییات کار است و بهتر است با او گفتگویی داشته باشید.

پی نوشت:

1- شیرازی مرتضی

مرتضی شیرازی، متولد 1312، متوفی 20 مرداد 1399، کنشگر امور خیر و اجتماعی. و پیشران کارهای خیر از جمله خیریه ولی عصر(عج) و قرض‏الحسنه سید الشهدا(ع).

نوشتن دیدگاه