نویسنده : دکتر عبدالعلی کیانی
مقدمه:
غذاهای سنتی از نظر ارزش غذایی، در دسترس بودن مواد اولیه، تازگی، عاری بودن از نگهدارنده های شیمیایی از بهترین مواد غذایی در مناطق مختلف کشور محسوب می گردند، علاوه بر آن، غذاهای بومی حاصل پیام های فرهنگی بوده نقش بسزایی در افزایش ارتباط نسل ها و حفظ هویت فرهنگی ایفا می کنند. روی آوردن به غذاهای آماده، و به اصطلاح مدرن و به فراموشی سپردن غذاهای سنتی و بومی در هر منطقه یکی از چالش های تغذیه مردم میهن مان در حال حاضر می باشد.
1- انواع غذاها و نوشیدنی های سنتی:
آش ها
نان ها
سوپ ها
غذاهای شیرین
پلوها
نوشیدنی ها
خورشت ها
غذاهای لبنی
2- محسنات غذاهای سنتی:
- سالم و متنوع هستند.
- از مواد افزودنی در آنها استفاده نشده است.
- حاوی گروه های اصلی غذایی هستند.
- دارای ارزش تغذیه ای بالا و دانسیته بالای مواد مغذی میباشند.
- محتوی مقدار کافی فیبر به دلیل استفاده از سبزی ها و میوه ها هستند.
- غلات سبوس دار در آنها استفاده شده است.
- همزمان غلات و حبوبات در آنها مصرف شده است.
- لبنیات (کم چرب) و میوه ها و گوشت های کم چرب و گوشت مرغ و ماهی در آنها استفاده شده است.
- خواص دارویی و پیشگیری از بسیاری اختلالات به دلیل استفاده از دانه های گیاهان دارویی (کنجد، زیره سبز و سیاه، شاهدانه، تخم شنبلیله، و دارچین، نعناع، زعفران و ...) دارند.
- استفاده بهینه از مواد اولیه در دسترس، تازه بودن و توجه به جنبه های فرهنگی و روانی حفظ هویت های قومی، نژادی و ملی.
3- معایب غذاهای سنتی:
- دارا بودن مواد غذایی غیر ضروری و بعضاً مضر (روغن های حیوانی، دنبه، پیه و روغن های نباتی جامد).
- داشتن کالری زیاد که منجر به چاقی شده و زمینه ساز بسیاری از بیماری هاست.
- سرخ کردن شدید سبزیجات، گوشت و سایر مواد.
- فقدان گوشت های سفید در آنها (مانند ماهی و مرغ).
- عدم آشنایی نسل جوان با طرز تهیه آن ها.