کشت و تجارت تنباکو در آبادیهای ماربین قدمت طولانی دارد و محصول مرغوب و صادراتی از آن به عمل آمده و صادر شده و میشود. در دوران طلایی کشت تنباکو در آبادیهای ماربین، تجار سرشناسی همچون خاندان مجیر و سدهی به کشت، خرید و فروش و صادرات آن مشغول بودند. از بین آنها خاندان مجیر چندین خانه بزرگ و مجلل در محله اندان بنا نهادند که یکی از این اماکن موسوم به خانه مجیر از دهه 1380 در اختیار شهرداری قرار گرفت. به دلیل پرسود بودن تجارت تنباکو انگلیسی ها به دنبال تسلط بر آن بودند تا در ۲9 اسفند ۱۲۶۸ ( 28 رجب 1307 ه.ق ) امتیاز تجارت توتون و تنباکوی ایران توسط ناصرالدین شاه قاجار به مدت 50 سال به شرکت انگلیسی رژی واگذار شد. این تصمیم سبب واکنش در مملکت و شکلگیری جنبش تحریم تنباکو شد. در اصفهان آقا نجفي و برادرش شيخ محمدعلي به مخالفت با تصمیم شاه برخاسته و دخانيات را تحريم كردند. این تصمیم اصفهانی ها بسيار كارگر افتاد و تجمع ها و اعتراضات متعددی را به همراه داشت، حتی در و دیوار شهر پر از اعلانهای تحریم شد. در اعلامیه های منتشره توسط مخالفین، خارجیان نجس شمرده شدند. در عمل یکی از تجار اصفهانی با شرکت رژی معامله نکرد و تنباکوهای خود را آتش زد. همزمان در ماربین و سده نظر مجتهدین، توسط علمایی که با آن دو ارتباط داشتند انتشار می یافت و ساکنین کم و بیش در جریان اوضاع بودند.مخالفت های کم وکم اوج گرفت و در نهایت میرزای شیرازی، مرجع سرشناس شیعیان، در آبان 1270خورشیدی (ربیع الثانی 1309 ه.ق) فتوای معروف تحریم تنباکو را صادر نمود که حتی در باریان به آن پیوستند و مخالفتها سراسری و وسیع شد. در مقابل وضع پیش آمده ظل السلطان به کلیه عوامل خود در اصفهان و ماربین همچون فرمانده فوج جلالی کریم خان میرپنج و دیگران دستور سرکوب مخالفان شرکت رژی را صادر نمود ولی قادر به سرکوب مخالفتها نشد لذا موضوع را به اطلاع شاه رساند. از تجار تنباکو در منطقه عدهای به مخالفت با انحصار پرداخته و عده کمتری همکاری با انگلیسی ها را پذیرفتند. عده ای از تجار هم به فکر تجارتهای دیگر افتادند و به کشورهای دیگر رفتند. از دیگر سو همچنان مخالفت های مردمی با انحصار ادامه یافت و در نهايت، نتيجه بخش واقع شد و انحصار آن چند ماه بعد توسط شاه لغو گردید.