به نقل ازتاریخ شفاهی سازمان مهدویون/مرکز اسناد انقلاب اسلامی،
"مهدویون" نام گروهی اسلامی- انقلابی است که برای مبارزه علیه رژیم محمد رضا شاه تشکیل شد اعضای آن همکاری بسیار نزدیکی با "سازمان مجاهدین خلق" داشتند.
تشکیل این گروه مذهبی واکنش و اعتراضی بود به تغییر ایدئولوژیک و خطمشی مجاهدین [منافقین] که در میان بعضی از فعالان این سازمان با رویکردی مترقیانه توسط دو برادر به نامهای محمد و مهدی شاهکرمی شکل گرفت.
بعضی از مبانی فکری و استراتژیک بنیانگذاران این گروه نیز عبارت بود از: اعتقاد به مکتب اسلام بدون اعمال نظرهای مکاتب دیگر، مخالفت با مارکسیسم و مکتب های مخالف با اسلام، معتقد بودن به روحانیت مبارز، اعتقاد به مبارزه مسلحانه
وضعیت گروه مهدویون:
گروه مهدویون از جمله گروه هایی بود که در دهه ۵۰ شمسی با رویکرد اسلامی و انقلابی و مشی مسلحانه در تقابل با التقاط فکری سازمان مجاهدین خلق پا گرفت. در شکل گیری این گروه، مجاهد شهید مهدی شاهکرمی نقش محوری داشت.
شهید شاهکرمی در سال ۱۳۳۱ در خانواده ای مذهبی در اصفهان متولد شد و او که خود دانشجوی دانشگاه صنعتی (شریف فعلی) بود پیش از سال ۵۲ با سازمان مجاهدین خلق ارتباط داشت.
وی از نخستین کسانی بود که پی به معایب آن سازمان برد و دو سال قبل از تغییر رسمی مواضع ایدئولوژیک مجاهدین خلق یعنی سال ۵۲ ارتباط خود با ایشان را قطع و به همراه برادران مجاهد شهید حسین زینعلی و شهید ابراهیم جعفریان و... طرح سازمانی نو را در افکند.
آنها به این جهت نام گروه را مهدویون گذاشتند که مقدمات ظهور امام مهدی(ع) را فراهم کنند.
فعالیت های این گروه که سعی فراوان داشتند اعضای مسلمان سازمان مجاهدین خلق را جذب خود نمایند، نهایتا منجر شد که توسط همین گروه های ملحد به ساواک لو داده شوند و ساواک تعداد زیادی از نیروها و اعضای این گروه را به شهادت رساند و یا دستگیر کرد.
مهدی شاه کرمی نیز در این میان در اثر انفجار فوت می شود. باقی مانده ی اعضا به بررسی علل شکست می پردازند.
عده ای معتقد می شوند که ادامه ی کار نظامی بی نتیجه است و باید بیشتر به کارهای فرهنگی پرداخت تا جامعه آمادگی قیام مسلحانه را به پیشتازی نیروهای چریکی داشته باشد؛ اما در جمع بندی به این نتیجه می رسند که هر دو کار باید انجام گیرد. از این به بعد اعلامیه های افشاگرانه ی گروه مهدویون بیشتر می شود.
ابراهیم جعفریان، همسرش طیبه واعظی و مرتضی واعظی و همسرش فاطمه جعفریان برای ادامه ی مبارزه ی مسلحانه به تبریز می روند و چند خانه ی امن اجاره می کنند؛ ولی ساواک خانه هایشان را شناسایی می کند.
روز ۳۱/۱/۱۳۵۶ یکی از این خانه ها مورد هجوم نیروهای رژیم قرار می گیرد که مرتضی واعظی به شهادت می رسد و خواهرش طیبه واعظی دهنوی دستگیر می گردد.
از طیبه واعظی "یک قبضه سلاح کمری" و از ابراهیم یک قبضه نارنجک جنگی کشف می کنند.
بعد از ظهر همان روز خانه ی دیگر مورد هجوم قرار می گیرد که در این درگیری فاطمه جعفریان، همسر مرتضی واعظی به شهادت می رسد.
در بازرسی از منزل نیز تعدادی نارنجک و مقادیری مواد منفجره کشف شد.
در این درگیری ابراهیم جعفریان نیز دستگیر می شود که نهایتا ابراهیم و همسرش طیبه نیز در زندان و در زیر شکنجه دژخیمان رژیم شاه به شهادت می رسند.
منابع:
امجدی، جلیل. تاریخ شفاهی سازمان مهدویون، مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1384. ص 77، 97، 98