سیمین سعیدی
روز پس از باران مهمان لادر شدیم. هوا بسیار پاک بود ولی متاسفانه باران آن قدر نبود که آبشاری شود. وقتی رسیدیم، یک لحظه همه لادر را روی پرده چشمانم آوردم. انگار هویت دار شده است. الان دیگر وقتی اسم لادر می آید، دیگر تنها یک کوه وچشمه نیست؛ مکان خاصی است، یک اسم معرفه! یک "منطقه گردشگری".
روبرویمان جاده سلامت بود. همان جا متوجه تغییرات شدیم. محوطه های دو طرف جاده سلامت سنگ فرش شده است و جایگاه هایی هم برای درختچه های آن در نظر گرفته شده است. این جا برای اسکان مسافران بسیار مناسب به نظر می رسد. اصلا قرار است اینجا آلاچیق بسازند. از جاده سلامت هم به سلامتی گذشتیم و به محوطه اصلی باران دیده رسیدیم.
نیمکت هایی که قبلا در محوطه پخش بود به دور حوض و فواره انتقال داده شده اند. غلطکی در حال تسطیح ضلع غربی بود ولی ما از ضلع شرقی وارد شدیم. از جاده شیب دار آن بالا رفتیم و به محوطه های بالای آن رسیدیم. محوطه ها، انتظار یک سرمایه گذار را می کشیدند که آن ها را تبدیل به رستوران یا کافی شاپ کنند.
بالاخره به کنار نرده های کار شده در محوطه رسیدیم. از لحاظ قانونی در هنگام محوطه سازی در ارتفاعات باید نرده هم تعبیه شود تا امنیت آن حفظ شود و این نرده ها غیر از نقش محافظتی، زیبا هم هستند. از آن بالا دوباره به چهره لادر نگاه کردم خیلی با طراوت به نظر می رسید و فضای سبز ومحوطه از این بالا با شکوه بود.
بازگشتیم و به سمت غلطک در حال کار روانه شدیم در همان نزدیکی آقای گچکار را دیدیم که با همان چهره بشاش همیشگی آن جا بود. از او خواستیم که تغییرات لادر را از عید تاکنون شرح دهد.
گچکار گفت قرار است در ضلع شرقی سکوها امتداد یابد و در ابتدای آن برای دسترسی مردم به محوطه بالایی پله و آسانسور کار شود. یک پست برق نیز قرار است این جا تعبیه شود.
پل معلقی نیز قرار است ساخته شود که پی های آ ن ریخته شده است. می خواستیم سیم بکسل هایش را نصب کنیم که آقای حجار مسؤول این کار متاسفانه تصادف کرده است و کار خوابیده است." گچکار این را گفت و با خنده ادامه داد: می خواستیم بسازیمش و تا شلوغ نشده خودمان از آن استفاده کنیم! از گفته های او و شواهد پیداست که این پل معلق برای عید امسال آماده می شود.
کف سکو های سمت غرب واطراف سالن اجتماعات روباز هم سنگفرش شده ودرختان کاج در جاهای خود نشانده شده اند ، محوطه سالن روباز دارد صاف وسفت می شود تانقشه کف پیاده شود و این جا به گونه ای ساخته شود که بتوان در آن والیبال بازی کرد تا جوان ها، هم از طبیعت لذت ببرند و هم ورزشی کرده باشند.
گچکار گفت: محوطه سازی تنها یک طرف جاده سلامت حدود 4500 الی 5000 مترمربع است و هنوز کامل نشده و این میزان، مربوط به محوطه سازی هایی است که تاکنون انجام شده است. در قسمت شرقی نیز قرار است نمازخانه و حدود 30 سرویس بهداشتی ساخته شود. در امتداد روبروی این قسمت قرار است یک ساختمان اداری برای اموری مانند راهنمایی گردشگران، نگهبانی، آبدارخانه و ... ساخته شود.
یک مخزن برای جمع آوری آب نیز در ضلع غربی روبروی چشمه، احداث آن روبه پایان است که حدود 5/2 میلیون لیتر حجم آن است در واقع نقش یک آبگیر را بازی می کند. خاصیتش هم این است که جلوی آب را موقع بارندگی های شدید بگیرد و آن را ذخیره کند و در طول سال برای رفع تشنگی فضای سبز مفید باشد و این یعنی فکر بکر، به خصوص در این کم آبی!
استخرها و مخزن آب هم نانوکاری می شوند. از گچکار پرسیدم: "نانوکاری یعنی چه؟" و او گفت: "یک نوع سیلر و کیلر و پلی استری است که در بشنه ها می زنند که جلبک جمع نشود، باکتری تولید نشود و آب داخل زمین ها نرود."
***
یک دیدار دیگر با طبیعت لادر به پایان رسید. لادری که روز به روز پیشرفت می کند و آراسته تر می شود. اما به قول آقای گچکار ، "حیف که پول نیست!" که اگر بود سرعت پیشرفت هم بیشتر بود.
البته لادر هم مانند نرم افزار ها و فنآوری ها هماره جای پیشرفت دارد و ایده های بزرگ، سرمایه گذاران هوشیار و از همه مهمتر انسان های تلاشگر و سازنده، نظر خاصی به این منطقه دارند. مهم این است که کار شروع شده و پیشرفت خوبی داشته است. مانند خانه ای که بنیان می نهیم و سپس با ظرافت و خلاقیت آن را تزیین می کنیم تا هم خودمان لذت ببریم و هم مهمان هایمان.