خانواده آیت اله سید ابوالحسن سیادت از خاندانهایی است که اثرات عمیقی در رشد علم و فرهنگ در منطقه ماربین و شهر سده بازی کردند چرا که بزرگ خاندان که خود به سیدابوالحسن سیادت ملقب به عماد الشریعه از روحانیون نامی سده درجه آیت الهی رسیده ومدرکش تایید شده بود کنشگری موثر درعرضه احتماع وفرهنگ وعلم بود در انجمن بلدیه عضو بود، اولین دبستان سده را بنا نهاد، مشوق وکنشگر احداث بیمارستان سده بود و فرزندانش را برای کسب علم و دانش تشویق و دارای خود و همسرش را هزینه آنها در این راه کرد و توانست چهرههای شاخصی تحویل کشور بدهد.
سیدابوالحسن سیادت ملقب به عماد الشریعه از روحانیون نامی سده بود که در محضر اساتیدی همچون آیات عظام سیدمحمد باقردرچه ای، آخوند کاشانی، شیخ عبدالکریم گزی و میرزا احمد اصفهانی شاگردی کرد.
وی به اندازه ای به تحصیلات وکمالات فرزندان خود بها میداد که با همیاری همسرش "حاج عصمت" هر پنج پسر خود میرحامدحسین، سیدمحمدباقر، سیدناصر، سیدمجتبی و سیدمرتضی را راهی تحصیل در تهران و خارج از کشور کرد تا هرکدام در رشتهای از علم سرآمد دوران خود شوند.
سومین فرزند سیدابوالحسن و عصمت دختری به نام سیده فاطمه بود که با حاج آقاحسین میردامادی یکی از روحانیون محله ورنوسفادران ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو پسر و یک دختر به نامهای سیدحسن، سیدحسام و سیده صدیقه بود. سیدحسن میردامادی پزشک شد و مدتی نیز ریاست مریضخانه سده را به عهده داشت. دختر و داماد عماد سیادت در خمینی شهر مدفون هستند.
میرحامدحسین تحصیلات خود را بعد از تهران در فرانسه و سوییس دنبال کرد و "پدر طب عفونی ایران" نام گرفت.
وی در زمان تحصیل در فرانسه با زنی فرانسوی ازدواج کرد که دختری به نام نسرین حاصل این پیوند بود. این ازدواج چندان دوام نیاورد و اختلافات فرهنگی آن را از هم گسیخت. میرحامدحسین بعد از آن با دختری از خانواده عقیلی ازدواج کرد که حاصل آن سه دختر و یک پسر بود که همگی در رشتههای مختلف مهندسی تحصیل کرده و در خارج از کشور به سر میبرند.
سیدمحمدباقر در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران تحصیل کرد و در زمینه بیماریهای داخلی و همچنین اطفال تخصص گرفت. اگرچه وی در فرانسه مدفون است اما به خواست خودش سنگ یادبودی نیز در خمینیشهر به نام وی نصب شده است. حاصل ازدواج دومین پسر عماد الشریعه با مهین علیآبادی چهار پسر به نامهای امیر، امین، مهدی و مسعود است که همگی تحصیل کرده هستند البته مسعود سیادت از دنیا رفته و در بهشت زهرای تهران مدفون است.
سیدناصر که تحصیلات خود را در رشته آزمایشگاه ادامه داد با دختری به نام عصمت ازدواج کرد که ثمره آن دو پسر و سه دختر به نامهای بلقیس، جمیله و مریم بود.
سیدمجتبی که برخلاف برادرانش به پزشکی و پیراپزشکی علاقهای نشان نداد و تحصیلاتش را در رشته مهندسی شیمی ادامه داد حاصل ازدواجش با مهین تبریزی یک پسر و سه دختر به نامهای سیدعباس، سیده زهره و سیده ناهید بود. وی سالها در اهواز خدمت کرد و سپس به اصفهان برگشت. پسرش نیز تحصیلات خود را در رشته کامپیوتر پی گرفت و حالا همراه خواهرانش در آمریکا زندگی می کند.
سیدمرتضی آخرین فرزند عماد الشریعه که حدودا متولد سال 1300 بوده رشته داروسازی را انتخاب کرده و پس از اخذ دکترای داروسازی در رشته ویروس شناسی تخصص گرفت. وی عضو هیات علمی دانشکده پزشکی دانشگاه اصفهان بود و علاوه بر آن مدتی نیز ریاست دانشگاه آزاد نجفآباد و همچنین آزمایشگاه خیریه مهدیه را نیز به عهده داشت. وی ابتدا با زنی غیر ایرانی ازدواج کرد که حاصل آن پسری به نام شهرام بود. همسر اول دکتر سیدمرتضی سیادت بر اثر تصادف از دنیا رفت و وی با یکی از همکارانش به نام دکتر پسران ازدواج کرد و صاحب دو فرزند به نامهای امیرحسن و زهره شد. امیرحسن تحصیلات خود را در رشته پوست و مو ادامه داد و زهره تخصص پزشکی اجتماعی گرفت. وی در سن 92 سالگی به رحمت خدا رفت و در امامزاده سید محمد به خاک سپرده شد.
طیبه، مرضیه و راضیه خواهران عماد الشریعه هستند. طیبه دکترای علوم تربیتی خود را از آمریکا گرفته و در تهران مشغول فعالیتهای اجتماعی شدکه از جمله آن می توان به مدیریت مجله "عالم نسوان" اشاره کرد.
مرضیه با میرزا ابوالقاسم فرزند حکیم سدهی ازدواج کرده و در جوانی از دنیا رفت و راضیه با میرزا محمود پسر دیگر حکیم سدهی ازدواج کرده و پس از فوت شوهرش، همسر دوم میرزاحسین طبیب شد.
میرزا ابوالحسن سیادت که در سال 1252 پا به این دنیا گذاشته بود در سال 1336 چشم از جهان فرو بست و در امامزاده سیدمحمد (ع) آرام گرفت. اولین دبیرستان سده واقع در خیابان امام شمالی فعلی به نام "عماد سیادت"؛ این شخصیت بزرگ و تاثیرگذار نامگذاری شده است.درخشانترین چهره از فرزندان عمادالشریعه میرحامدحسین سیادت است.