پنج شنبه, 15 آذر 1403 Thursday 5 December 2024 00:00


دباغی از جمله مشاغلی است که از دیر باز عده ‏ای در سده به آن اشتغال داشته اند.
در  سال 1281(1319ه.ق) قراردادی شرعی بین دباغان اصفهان و سده بسته شد که در آن محدوده کاری آنها مشخص گردید طبق این قرار‏داد که تخلف از آن جرم شناخته می‏شد اصفهان و چهار بلوک اصفهان (نو‏آباد الی کارلادان از تخت فولاد الی دستجرد بلوک برز‏رود، خوراسگان و بلوک جی، رنان و بلوک آن ) محدوده حضرات دباغ شهری بوده است و سایر بلوکات اصفهان مربوط به دباغ سدهی می ‏شده است. طبق این تقسیم بندی نواحی مربوطه حق تقاضای چرم و دخالت در سایر امور یکدیگر را نداشتند. در سندی مربوط به 1285 خورشیدی ذکر شده که مجلس ملی اصفهان تاکید کرده خریداران گوسفند و بز، پوست گوسفند و بز را که در اصفهان و چهار بلوک آن کشتار می‏ شوند به هیچ وجه از شهر خارج نکنند و به مصرف خود شهر برسانند. این سند در منزل ملک التجار تنظیم شده است.
بالا بودن حجم کارهای دباغان و چرم سازان باعث می‏ شد تا سایرین نیز به این شغل روی آورده و کاسبان قبلی به آن اعتراض کنند. سندی با مهر ظل السلطان موجود است که در جواب شکایت دباغان سدهی دستور داده که در سده بیشتر از 5 نفر دباغی نکنند و بقیه پوست‏ های خود را به دباغ های شهری بدهند تا از عهده مالیات دیوان برآیند.