اولین شهید همایونشهر در دوران انقلاب، شهید سید محمود ابطحی بود. او نزدیک درب ورودی مسجد مصلی اصفهان، صبح روز 28/08/1357 برابر با عید غدیرخم، براثر اصابت تیر بهشدت مجروح شد. او را به بیمارستان هزار تختخواب اصفهان انتقال دادند متأسفانه در آنجا مورد بیمهری و بیتوجهی قرار گرفت و به شهادت رسید. عصر همان روز نیروهای انقلابی از همه محلهها در مسجد ولیعصر خوزان تجمع نموده و سپس به سمت مسجد جامع، مسجد ملا محسن و درب محکمه راهپیمایی کردند. البته از همه محله ها حضور داشتند. وقتی وارد خیابان شریعتی فعلی شدند مأمورین حکومتنظامی به سمت مردم تیراندازی کردند تا جمعیت متفرق شود و مردم برای در امان ماندن از اصابت گلوله، ناچار به کوچهها و خانهها پناه ببرند.
اکثر ساکنین آن منطقه، درب منازل خود را باز گذاشتند تا کسانی که در حال فرار بودند به منازل آنها پناه ببرند. بعضیها نیز از روی پشتبامها فرار میکردند. مردم حامی و پشتیبان هم بودند. مأموران در تعقیب مردم تا درب «مسجد نو» شمسآباد آمدند. مصطفی رجایی 22 ساله که در بین جمعیت بود به همراه عدهای از مردم به سمت خانهشان دوید. نظامیان شاه ولکنش نبودند. مصطفی در حیاط خانه، پشت درختی در باغچه پنهان شد. سربازی کوردل با شلیک گلولهای قلبش را شکافت. پیکر خونین او در باغچه نقش بر زمین شد. خانواده سریع او را به کلینیک اصفهان بردند اما مصطفی شهید شد. جنازة مصطفی با پیگیری برادرش، کرمعلی رجایی، به خانوادهاش تحویل داده شد. جسد مطهرش را تحت نظر مأمورین، بدون مراسم تشییع، پشت دیوار امامزاده سید محمد، در کنار اقوامش به خاک سپردند. در حال حاضر مزار او بعد از تعریض صحن امامزاده، وسط سالن نمازخانه قرار گرفته است.
نقل از خاطرات یدالله آقابابایی