لیلا پیمانی
بانو میردامادی از اولین زنان خمینی شهری بود که پا در عرصه تحصیل علوم دینی گذاشت و از سال 1342 به حلقه شاگردان بانو مجتهده امین پیوست. در کلاس های تفسیر، اخلاق و احکام بانو امین و بانو همایونی در اصفهان حضوری مستمر داشت.
خانم میردامادی به گواه اهل فن، قریب به 80 کلاس قرآنی را اداره و مدیریت می کرد. وی از اولین بانوانی بود که اقدام به برگزاری کلاس های تجوید به صورت خانگی نمود و محل تشکیل این جلسات که همواره با چاشنی آموزش احکام و تصحیح نماز همراه می شد و در ماه های رمضان رونق بیشتری داشت، منزل شخصی اش بود. خانم حسینی یکی از بانوان حوزوی شهر می گوید: حاج خانم میردامادی نماز خیلی از خانم ها را تصحیح کرد و به خیلی ها تجوید و احکام آموزش داد و بسیاری از خانم های خمینی شهری مدیون حاج خانم میردامادی هستند، او بود که برای اولین بار اقدام به برگزاری کلاس های آموزشی از این دست نمود و سپس جلسات خانگی دیگری ترتیب داده و اداره آن ها را به دست گرفت. حاج خانم هر چه یاد می گرفت را با کمال میل و علاقه به دیگران آموزش می داد. خانم میردامادی از دیگر دوستان و خویشاوندان حاج خانم نیز می گوید: یک کتابخانه بزرگ داشت و اهل مطالعه بود اما این اواخر کتاب ها را به دیگران بخشیده بود و قفسه های کتابخانه اش خالی شده بود. وی درباره خصوصیات اخلاقی حاج خانم می افزاید: زندگی بسیار ساده ای داشت و پولی که از مخارج ماهانه اش اضافه می آمد، صرف امور خیر و کمک به مستمندان می نمود. به گفته مطلعین، زمانی که حاج خانم اقدام به برگزاری کلاس هایی مثل تجوید و احکام نمود هیچ مرکز دیگری در شهر دایر نبود تا اینکه در اوایل دهه 60 مکتب الزهرای خوزان به همت او و چند تن دیگر تبدیل به حوزه علمیه خواهران شد. مدیریت این حوزه سال ها در دست حاج خانم میردامادی بود. وی همچنین در مراحل شکل گیری بقیه حوزه های علمیه خواهران نیز نقش داشت. همواره مراکز فرهنگی برای سخنرانی از ایشان دعوت به عمل می آوردند و وی تا آن جا که شرایط جسمی اش اجازه می داد با کمال اشتیاق شرکت می کرد. خانم دباغ از دیگر بانوان حوزوی شهر نیز در رابطه با فضایل اخلاقی این بانوی فرهیخته می گوید: همواره خود را کنیز حضرت زهرا (س) می دانست و محال بود نام مبارک حضرت زهرا (س) بر زبانش جاری بشود و اشک در چشمانش حلقه نزند. بانو میردامادی که سال های زیادی از عمر خود را صرف اشاعه فرهنگ فاطمی و آموزش علوم دینی نمود در سن 71 سالگی و در واپسین روزهای اسفند ماه سال 1391 پس از تحمل یک دوره بیماری دار فانی را وداع گفت و در آرامستان مجاور مصلی نماز جمعه به خاک سپرده شد.
والدین بانو میردامادی
بانو احترام سادات میردامادی در سال 1320 در خانواده ای اهل علم و متدین به دنیا آمد. پدرش دکتر سید حسین میردامادی از پزشکان حاذق خمینی شهر و از دانش آموختگان دارالفنون در رشته طب بود و مادرش سرورآغا صهری زنی با صلابت، تلاش گر و مومنه و دختر حجت الاسلام صدرالشریعه بود. در فضایل اخلاقی و زهد و تقوای پدر وی می گویند: زمانی بخش اعظمی از وسایل زندگی اش به سرقت رفت و وی از ترس اینکه مبادا آن سارق مجهول دچار عواقب لقمه حرام شود او را خالصانه حلال نمود.
فضایل اخلاقی بانو میردامادی از زبان تنها فرزندش
مهندس سید محمد حسین میردامادی تنها فرزند بانو میردامادی و کسی که خود افتخار سال ها شاگردی در محضر آیت اله مجتهدی تهرانی را دارد در رابطه با فضایل اخلاقی مادر بزرگوارش می گوید:
-تنها واکنش ایشان در قبال بزرگ ترین مشکلاتی که دیگران برایش ایجاد می کردند، طلب هدایت از درگاه خداوند برایشان بود.
-هنگام بروز مشکلات و مصائب هر چند بزرگ، تنها شکرخداوند را به جا می آورد به گونه ای که همواره شگفتی اطرافیان را برمی انگیخت.
-آنچه همواره بر زبانش جاری می کرد، ذکر مقدس "یازهرا" بود.