نویسنده : منصور پریشانی/فرصت آنلاین
خودتان را معرفی کنید
رسول جزینی هستم 36 ساله متاهل و دارای سه فرزند.
مربیگری را از کجا شروع کردید؟
چند سال در اصفهان مربی بودم که متاسفانه اصلا به کارم نگاه نشد، از اصفهان رفتم اما در تهران هم اوضاع به همان منوال بود تصمیم گرفتم دوباره به اصفهان برگردم، روزی که مشغول بستن ساکم بودم متوجه شدم یک شماره از تهران افتاده روی گوشی ام. تماس گرفتم دیدم آقای بناست. گفت می خواهم با هم کار کنیم، ما با هم هیچ لابی نداشتیم و ارتباطمان فقط در حد سلام و علیک بود.
آن زمان سمت آقای بنا چه بود؟
سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی بود. رفتم پیش ایشان و گفتم من وسایلم را بسته ام و می خواهم بروم اگر می خواهی مقطعی کار کنی من نیستم. ایشان گفت نه من می خواهم تا المپیک با هم باشیم.
چه سالی؟
1388
و بعد از آن؟
تا المپیک با تیم و آقای بنا بودم و در امر مربیگری، او مراد بود و من مرید. با هم به سفر خارجی شخصی هم رفته ایم، شاید در ظاهر نشان ندهد اما انسان بسیار وارسته ای است. هر چند که ظاهرش هم خوب است.
به نظر می رسد علاقه قلبی خاصی به محمد بنا دارید؟
محمد بنا انسانی است که هیچ وقت معنویات را با مادیات عوض نمی کند اصلا یکی از عوامل پیشرفت او همین بوده است. بنا یک مدیریت ذاتی دارد و می داند چگونه پازل ها را کنار همدیگر بچیند چه در سطح مربیان و چه در انتخاب کشتی گیر. دید خیلی بازی دارد. اینها همه ذاتی است و هیچکدام اکتسابی نیست دلیلم هم این است که ما در آن سال های دراز موفقیت خاصی در کشتی فرنگی نداشتیم ولی در این چند ساله تمام رکوردهای دنیا را با محمد بنا زده ایم و من فکر می کنم الان 10 سال از کشتی آزاد جلوتر هستیم. از نظر من بنا می تواند یک الگو باشد چه از نظر اخلاقی چه از نظر فنی و مدیریتی. ببینید کسی است که حتی یک شب در مدت اردو به خانه اش نرفت و عملا خودش را وقف کشتی کرده بود و در این مدت هم به هیچ کار اقتصادی مشغول نبود. نه سرمایه گذاری کرد و نه از جایی گرفت. در خدمت بنا بودن برای من یک جهش خیلی بزرگ بود.
بدون آقای بنا می مانید؟
اگر الطاف ایشان نباشد نه.
پس ایشان هنوز هم شما را راهنمایی می کند؟
بله من در همه کارها از ایشان مشاوره می گیرم.
پیشرفت شما از کجا شروع شد، منظورم این است که آیا به عنوان کشتی گیر مقامی هم به دست آورده بودید؟
در زمینه کشتی سه مدال آسیایی دارم در سال های 1997، 1999 و 2001
مشوقان اولیه شما چه کسانی بودند؟
زمانی که اصفهان بودم، فرهاد شیرانی مربی ام بود که نقش زیادی در پیشرفتم داشت. پدر و مادر و همسرم هم نقش زیادی در این موفقیت داشته اند ولی در نهایت الانم را مدیون محمد بنا هستم.
از نقطه ایی که بر آن قرار گرفته اید راضی هستید؟
بله.
یعنی اگر به عقب برگردید باز همین راه را می روید؟
دقیقا.
برنامه تان برای آینده چیست؟
ما در کشوری زندگی می کنیم که برای فردایمان هم نمی توانیم برنامه بریزیم.
شغل دیگری هم دارید؟
قبلا نه ولی حالا کارمند اداره ورزش و جوانان اصفهان شده ام.
رفت و آمد دارید؟
نه بیشتر در اردو هستم.
چه عاملی باعث شد دست از مربیگری برندارید؟
وقتی شما از طرف شخصی که دنیا قبولش دارد، دیده و تشویق می شوی، خسته نخواهی شد. شاید اوائل که رفته بودم هماهنگ شدنم با تیم سخت بود ولی چیزی که مرا نگه داشت توجهات محمد بنا بود.
الان حکم شما تثبیت شده؟
بله.
در المپیک قبل ما چه مقامی آوردیم؟
هیچی. هرکدام از بچه هایمان فقط یک کشتی گرفتند به غیر از حمید سوریان که دو سه تا کشتی گرفت.
برویم سراغ لیگ کشتی، به نظر می رسد یکی از دلایل آنچه بین آقای خطیب و آقای بنا رخ داد، همین داستان لیگ کشتی بود. فکر نمی کنید این لیگ کشتی برگزار نمی شد، بهتر بود؟ سه چهار تیم با آن کیفیت آمدند و دوتایشان هم در هفته اول نیامدند. با این کیفیت نیازی به لیگ کشتی داریم؟
بله نیاز داریم. ببینید لیگ کشتی فرنگی اولا بعد از چند سال سال اولی بوده که برگزار شده و نواقصی دارد که رفع می شود. ثانیا یک منبع درآمد برای کشتی گیر و مربی است. کشتی گیری که می خواهد یک سال زحمت بکشد آن هم در ایران که سیستماتیک نیست که مثلا بگویند قرض می دهیم و بعدا پس می گیریم بلکه می گویند یک چیزی بشو تا بدهیم پس کشتی گیر و ورزشکارمان نیاز دارد از این منبع مالی تغذیه شود و من فکر می کنم لیگ یکی از راه هایی است که می تواند این مشکل را حل کند.
یک خاطره از المپیک بگویید؟
المپیک کلاخوب بود ولی قهرمانی بچه ها در المپیک و به دنبال آن قهرمانی تیم که من تا هفته ها فکر می کردم خواب می بینم از همه شیرین تر بود چون اگر کسی واقعا کارشناس باشد متوجه می شود با سیستم ورزش ایران دستیابی به این قهرمانی فقط رویایی است که به حقیقت پیوسته.
همانطور که می دانید کشتی در اصفهان قهرمان های زیادی داشت به عنوان مثال مراد علی شیرانی در کشتی فرنگی اعجوبه ای بود و محمد طلایی در کشتی آزاد قهرمان جهان محسوب می شد اما همانطور که خودتان گفتید، بعد از آقای طلایی کشتی در اصفهان افت کرد و کسی را نداشتیم.
دلیل رکود کشتی اصفهان چیست؟
من فکر می کنم دلیل نیست دلایل است. در اصفهان به کشتی به خصوص از سوی هیات کشتی استان بها داده نشد. مردم نیز خودشان کشتی را فراموش کردند. این بها ندادن ریشه در اقتصادی بودن ما اصفهانی ها دارد. کشتی مثل بازی های توپی پولساز نیست و شاید این عمده ترین دلیل عدم استقبال از آن در اصفهان است. متاسفم که در اصفهان هیچ کشتی گیری در تیم ملی آزاد و فرنگی نیست
از درچه و خمینی شهر کسی در سطح اول کشور حضور دارد؟
نه، قبلا آقای صمدی از درچه بود که در حد استان و کشور بد نبود.
از درچه چه خاطره ای در ذهن دارید؟
شاید گفتنی نباشد اما کباب های لذیذش هیچوقت ازخاطرم نمی رود.