اشاره:
سيد محمدجواد موسوي درچه اي فرزند مرحوم آيت الله موسوي درچه اي است. وي متولد 1353 در شهر اصفهان است که از کودکي در شهر ري ساکن گرديده و پس از طي نمودن دوره دبستان و دبيرستان موفق به اخذ ديپلم مي گردد و بنا به توصيه و تاکيد مرحوم پدرش تحصيل را در زمينه علوم اسلامي در حوزه علميه پي مي گيرد. محمدجواد در کنار فعاليتهاي تحصيلي از فرا گرفتن قرآن نيز غافل نبوده و در حال حاضر به عنوان يکي از قاريان ممتاز جامعه اسلامي ايران شهرت دارد. ماه مبارک رمضان را فرصتي يافتيم تا با وي پيرامون فعاليتهاي قرآني و همچنين فرا رسيدن اولين سالگرد درگذشت حضرت آيت الله موسوي درچه اي گفتگويي داشته باشيم. آنچه در زير مي آيد حاصل نشست يک ساعته خبرنگار ما با وي مي باشد که تقاضا داريم در خواندن آن ما را همراهي کنيد؛
***
وي ابتدا گفت: پدر و مادرم روحاني زاده هستند، زيرا پسرعمو و دخترعمو هستند وهمه عمو و عموزاده هاي من در کسوت روحانيت مي باشند. بنده قبل از اينکه ملبس به لباس روحانيت توسط مرحوم پدرم شوم با تشويق و ترغيب خانواده علاقه مند به تلاوت قرآن شدم و رفته رفته به خيل قاريان قرآن پيوستم. اولين استاد من جناب صلح جو بود که اميدوارم خداوند توفيقات وي را روزافزون نمايد. از سال 1373 جلسات آموزش قرآن صبحهاي جمعه هر هفته در مسجدالرضا دائر گرديد و بنده توفيق پيدا کردم که عضو اين مجموعه باشم. جلسه آموزش قرآن تحت عنوان مکتب قرآن و العترت است. عمده شرکت کنندگان عضو ثابت جلسه هستند و به لطف خدا بسياري از آنها از قاريان بنام شهر ري مي باشند که هر يک توانايي اداره جلسه آموزش قرآن را دارند.
محمد جواد به امام جماعت بودنش در مسجد الرضا اشاره کرده و گفت: در حال حاضر علاوه بر تحصيل علوم ديني به عنوان همکار غيررسمي آستان مقدس حضرت عبدالعظيم مشغول هستم. همچنين در کميته علمي قرائت فعاليت دارم و در قرارگاه خاتم الانبياء(ع) نيز مشاوره قرآني ارائه مي دهم. به منظور ترويج فرهنگ قرآن و سيره اهل بيت(ع) چند سفر قرآني خارج از کشور داشته ام؛ از جمله سفر به کشور عراق و قرائت قرآن در دانشگاه و مسجد جامع بصره. سال قبل به کشور سوريه و لبنان اعزام شدم. در تابستان امسال پيش بيني شده بود براي مدت يک ماه به منظور آموزش قرآن به لبنان اعزام شوم که مصادف شد با جنگ سي و سه روزه اسرائيل با حزب الله لبنان. چندي پيش از سوي بعثه مقام معظم رهبري به مدينه اعزام شدم. در آنجا ماموريت من قرآني و فرهنگي بود. وي شرايط فعلي قاريان قرآن ايراني را مثبت ارزيابي کرد و گفت: خلوص و خشوع قاريان ما به اهل بيت(ع) آنان را از ساير قاريان ممتاز کرده است و اين امر در نحوه تلاوت آنان مشهود است. امروز به برکت نظام جمهوري اسلامي تعداد قاريان و حافظان قرآن افزايش يافته و چشمگير مي باشد. از لحاظ کيفيت و سطح تلاوت نيز قابل پذيرش است. ولي سخني که با آنان دارم اين است که شرايط فعلي آنها را قانع نکند. به قول فرمايش مقام معظم رهبري قاريان و حافظان نبايد در تلاوت متوقف شوند بلکه بايد به جلو حرکت نمايند و بيشتر تلاش کنند. برگزاري مسابقات کاري بسيار مناسب است ولي نبايد هدف شود. قاري اگر آرزو و هدفش از شرکت در مسابقات، کسب مقام باشد، متوقف مي شود. به اعتقاد من متوليان برگزاري مسابقات قرآن ودست اندرکاران امر ترويج فرهنگ قرآن بايد پسوند نفر اول و ... را براي نام قاريان و حافظ کمتر استفاده کنند، زيرا در کشور مصر نيز اينگونه است. در آنجا برتري قاريان به خوب تلاوت کردن است نه مقام اولي و دومي. به همين دليل است که قاريان مصري با داشتن سن بالا توان تلاوت خوب را دارند ولي اين نکته در قاريان ايراني کمتر ديده مي شود و به همين دليل است که تلاوت پنج سال قبل يک قاري ما با تلاوت امروز خيلي تفاوت ندارد.
سيد جواد در پايان به ويژگيهاي اخلاقي مرحوم پدرش اشاره کرد و گفت: مرحوم پدرم براي من فراتر از پدر بود و حکم پير و مراد را داشت و هرگز تصور نمي کردم روزي را در زندگي شاهد باشم که سايه پرمهر و برکت ايشان بر سرم نباشد. ايشان چند سال امام جمعه موقت شهر ري بود و ارتباط بسيار خوبي با طبقات مختلف مردم داشت. وي با اينکه داراي هشتاد سال سن بود هرگز کسالت و بيماري نداشت و براي اولين بار در بيمارستان بستري شد و همين بستري شدن باعث رحلت وي گرديد. مرحوم پدر در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان سال گذشته بيمار شد و شب بيست و سوم که مصادف با شب قدر بود به ملکوت اعلي پيوست و اين ضايعه براي ما جبران ناپذير بود. خداوند روح او را با اميرمومنان(ع) محشور فرمايد.