دانشنامه شهرستان خمینی شهر

آدِریان علاوه بر حقابه داری از آب زنده رود دارای یک قنات بود که ازلنجان سفلی منشاء می گرفت که دوشاخه قنات پس ازطی مسافتی در روستای “کهریزسنگ” (یا “کرسنگ” ) به هم می پیوست؛ سپس آب مادی کوشک درعمق شش متری زمین روی آن ریخته می شد ودرادامه مسیر در ابتدای آب بند باغ “امیر سرتیپ امینی سِدهی” وارد مزارع آدریان می شد.
جوی آدِریان به دو شاخه اصلی “جوی قلعه “و “جوی میان صحرا ” تقسیم می شد که دومی پس از طی ۵۰۰ متر مسافت بازدو شعبه می شد،”جوی باغاها” و جوی “میان صحرا”.
دراواخردوران قاجاریه قنات معروف آدریان احتیاج به بازسازی پیدا کرد که مردم محلی قادر به پرداخت هزینه های آن نبودند.به همین دلیل عده ای نزد علما و ثروتمندان اصفهان رفته و از آنان خواستند که اقدام به سرمایه گذاری در احیای قنات کرده و بخشی از مزارع شریک شوند که این امر عملی شد. به همین دلیلکمال شریعتمدارومثقالی مالکیت بخشی از املاک این منطقه را به دست آوردند که با گذشت زمان آن املاک را به مردم محلی فروختند.
منبع:
گفتگوی مهدی هاشمیان با پایگاه خبری بوی باران