شنبه, 27 مهر 1392 فرصت آنلاین
خمینی شهر استعداد پرور است
خمینی شهر از نظر استعدادهای ورزشی وضعیت قابل توجهی دارد. در شهرستان ما، چه بسیار ورزشکاران جوان و موفقی که در رشته های مختلف در حال فعالیت اند و در سطح استان، کشور و حتی جهانی در رشته های خودشان شناخته شده و صاحب مدال اند.کیوان صادقی یکی از این چهره هاست. او متولد 1346 است و برای فعالان و علاقمندان دنیای هندبال چهره ای است شناخته شده. آنطور که خودش می گوید هندبال را از سال 1360 زیر نظر آقای آقاجان آغاز کرده است. قدیمی ترها آقاجان را خوب می شناختند. کسیکه برای هندبال شهرستان زحمات زیادی کشید. صادقی البته نقش پدرش را هم در موفقیتهایش برجسته می داند.
کیوان صادقی یک افتخارآفرین ملی است؛ او مدتی مربی تیم ملی هندبال کشور بود و با این تیم افتخاراتی هم کسب کرد. صادقی در حال حاضر دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی دانشگاه آزاد واحد خوراسگان است. صادقی البته غیر از هندبال، مدتی هم به فوتبال اشتغال داشته است. آنچه در ادامه می خوانید گپ و گفت کوتاهی است با او.
- چند سال بازیکن و چند سال مربی بودید؟
از سال 1360 تا 1378 بازیکن و بعد از آن مربی شدم.
- واکنش خانواده به ورزش کردن شما چه بود؟
به هر حال شما برای حضور در رده های بالای ملی باید وقت زیادی صرف می کردید و این باعث می شد برای درس و تحصیل کمتر فرصت داشته باشید.
من فکر می کنم در برخی موارد ورزش کردن بر درس خواندن ارجحیت دارد. شما اگر درس بخوانید ولی تن سالم نداشته باشید، درس خواندن بدرد نمی خورد. باید هر دو را با هم داشته باشید. نه به آن شوری که فقط درس بخوانیم و نه به این بی نمکی که فقط ورزش کنیم.
- بهترین مقام هایتان در مقام بازیکن در ورزش های مختلف چی بوده است؟
در فوتبال با تیم تام خمینی شهر قهرمان بودیم. در بسکتبال در بین آموزشگاه های دوره متوسطه کشور قهرمان بودیم.
در هندبال با تیم های ذوب آهن، ژاندارمری و تام اصفهان تا سال 78 قهرمان ایران بودیم.
- کی به عنوان بازیکن به تیم ملی راه پیدا کردید؟
سال و64 تا 78 بازیکن تیم ملی بودم.
- چه مقام هایی با تیم ملی کسب کردید؟
با تیم ملی مقام خوبی نداشتیم. آن دوره سال های اولیه تشکیل تیم ملی بود.
- در مقام مربیگری چطور؟
در بازیهای باشگاهی غرب آسیا با تیم ذوب آهن بعنوان مربی مقام سوم را کسب کردیم.
- از چه سالی وارد عرصه مربیگری شدید؟
سال 1378 مربی ذوب آهن شدم.
- دوره های حرفه ای مربیگری را هم طی کرده اید؟
بله؛ در کشورهای تایلند و کرواسی کلاس رفته ام.
- چی شد که مربی تیم ملی هندبال شدید؟
تلاش و فعالیت در هندبال باعث انتخاب من به عنوان مربی تیم ملی بود.
- چه مدت مربی تیم ملی بودید؟
حدود 4 سال. در این دوره یوری کریموف اهل روسیه سرمربی بود.
- در دوره مربی گری تیم ملی چه افتخاراتی کسب کردید؟
سوم غرب آسیا، سوم المپیک آسیا، چهارمی مسابقات مقدماتی جهانی تایلند، چهارمی مسابقات مقدماتی جهانی اصفهان.
- همانطور که گفتید در آن دوره سرمربی تیم خارجی بود؛ با توجه به اینکه تب استفاده از مربیان خارجی در کشور بالاست به نظر شما به عنوان یک اهل فن، عملکرد کریموف روسی در تیم ملی هندبال سطح بالاتر از مربیان داخلی بود؟
به نظر من این افراد در سطح تیم ملی نیستند. اینها اگر می خواهند در ایران فعالیت کنند باید بروند در تیم های درجه دو مربی شوند که ما در این زمینه کمبود داریم.
- مقام هایی که او قبلاً بدست آورده چه بود؟
ببینید این مربی 75 ساله بود. با این سن و سال دیگر مربیگری در سطح بالا جواب نمی دهد. مربی باید شور و هیجان و جرأت داشته باشد. او تجربیات خوبی داشت و می توانست به عنوان مشاور در کنار تیم باشد.
- خمینی شهر تا بحال چند چهره به هندبال ایران و آسیا معرفی کرده است؟
چندتایی بوده اند؛ پیمان صادقی، حجت صفری، مجتبی لطفی، مهدی عسکری و بیژن خالوئی در تیم بزرگسالان بودند. یک عده ای هم در تیم های نوجوانان بودند که من حضور ذهن ندارم.
- چرا هندبال خمینی شهر که زمانی مقام اول را داشت، امروز اینقدر دچار رکود شده است؟
الان همه رشته ها این طور است. از زمانی که ورزش خصوصی شد، هزینه های سالن و باشگاه افزایش پیدا کرد و خانواده ها دیگر نمی توانند فرزندانشان را به ورزش بفرستند. آن زمان آدمهای دلسوز هم بیشتر بودند. آقای آقاجان مسؤول هیأت هندبال اصفهان و مربی تربیت بدنی بود که جوانان را جذب می کرد. دیگر اینکه هیأت ها با آموزش و پرورش تعامل ندارند.
فرصت و گرفتاری مردم هم طوری است که بجای اینکه به ورزش بپردازند، بچه هایشان را سر کار می فرستند.
- به نظر شما راه بازگرداندن دوران طلایی هندبال خمینی شهر چیست؟
ببینید، خمینی شهر نزدیک اصفهان است و اصفهان هم دارای دو تیم ذوب آهن و سپاهان است و آنها هم امکانات خیلی بهتری از ما دارند و افراد مستعد خود به خود جذب آن تیمها می شوند.
ما در خمینی شهر به حامی مالی احتیاج داریم، از طرفی باید نیروی جوان جذب کنیم تا بتوانیم مربی و بازیکن تربیت کنیم. شهرداری می تواند قسمتی از عوارضی را که می خواهد از افراد توانمند مالی بگیرد در ورزش صرف کند.
- خود شما برای ارتقای هندبال خمینی شهر چه کرده اید؟ کلاس یا تیمی دارید؟
نه، به جهت اینکه من در رده سنی بزرگسالان کار کرده ام و در رده جوانان و نونهالان تجربه ندارم.
- هیچ وقت خمینی شهری بودن مانع پیشرفت شما بوده؟
خیر هیچ وقت.
- موقعی که در اصفهان بازی می کردید چطور؟
اصلاً. همیشه خودم را به عنوان یک خمینی شهری معرفی و افتخار می کردم.
- تا حالا تلاش کرده اید که چهره خمینی شهر را درست معرفی کنید؟
بعضی از ما تا به یک جایی می رسیم خمینی شهری بودن خودمان را انکار می کنیم. ولی کم کم باید بعضی از رفتارهای نامناسب را کنار بگذاریم و فرهنگ و تمدن چند هزار ساله مان را نشان دهیم. نباید به خاطر اسم خمینی شهر زمین هایمان هم از ارزان ترین زمین های اطراف اصفهان باشد. به هر حال کاری نکنیم که از شهرمان بد بگویند. نشان دهیم که ما فرهنگ دیرینه داریم. کاری کنیم که دید نسبت به خمینی شهر عوض شود و تنها خودمان می توانیم این کار را انجام دهیم.
- یکی از بهترین خاطرات دوران بازیکنی را برای ما می گویید؟
بهترین خاطره من سفر به سئول برای المپیک در سال 1986 بود. سفری هم که با تیم ذوب آهن به مکه داشتم از بهترین خاطرات من است.
- تلخ ترین خاطره؟
سال 87 یکی از دوستان بعد از بازگشت از مسابقه در راه سکته کرد و فوت کرد. این خاطره بدی برای من بود.
- بهترین خاطره دوران مربیگری تان؟
امسال با تیم ذوب آهن سوم آسیا شدم. خدا را شکر هر جا که رفته ام برای مربیگری، تیم جزو اول تا سوم بوده است.
- دو هفته نامه فرصت را دیده اید؟
من اولین بار است که دارم نگاه می کنم. زمانی که پدرم مسؤولیت نشریه شهرداری را برعهده داشت نگاه می کرد. خیلی ساده بود ولی حالا خدا را شکر واقعاً مثل یک روزنامه شده ومی توان به راحتی از روزنامه فروشی های سطح شهر خریداری کرد. این نشان دهنده رشد فرهنگی است. به نظر من توصیه های بهداشتی کم دارد. کمی هم اخبار ورزش اضافه کنید.