به نقل ازگنجینه دانشمندان ، ج۲، ص۷۵،
تولّد آیتالله سدهی در حدود سنة ۱۳۲۳قمری در همایونشهر اصفهان واقع شد. آقا شیخ عبدالجواد پس از رشد و طیّ مقدمات به قم هجرت نموده و از محضر آیة ا آیتالله خوانساری و آیة الله شیخ محمد علی عراقی و آیة الله العظمی بروجردی و بعضی اساتید دیگر استفاده نموده و چند سالی هم از طرف مرحوم آیة الله بروجردی برای تدریس و اداره مدرسه علمیّه کرمانشاه به آن سامان مهاجرت کرد ولی دوام نیاورده و به قم مراجعت نمود و به تدریس خارج فقه و اصول اشتغال پیدا کردند.
خود ایشان میگویند: زمانی که از سده به قصد تحصیل راهی اصفهان شدم مرحوم آقا شیخ محمد باقر جبل عاملی دایی بنده در مدرسه آقا شیخ محمد علی نجفی حجرهای داشت. خدمت ایشان رسیده و با کمک وی مشغول تحصیل شدم. مغنی و مطوّل را نزد مرحوم جلال الدین همایی خواندم. شرح لمعه را خدمت میرزا احمد مدرّس و آقا شیخ علی یزدی خواندم و قسمت زیادی از قوانین را از محضر آقا سید علی نجف آبادی و رسائل و مکاسب و قسمتی از کفایه را خدمت آقا میر سید محمد نجف آبادی فرا گرفتم. مرحوم حاج سید محمد مهدی درچهای در مسجد نو اصفهان مکاسب میفرمود. درس ایشان هم میرفتم. مقداری از معقول را خدمت مرحوم آقا شیخ محمود مفید خواندم. ایشان هدایه میبدی را در مسجد دارالشفاء تدریس میفرمود. استاد بزرگ معقول مرحوم آقا شیخ محمد خراسانی در مدرسه صدر حجرهای داشت در همانجا شرح منظومه میفرمود. من که در این درس نیز شرکت میکردم تمام مطالب ایشان را مینوشتم که طلبهها و دوستان و بعضاً خانمها (مثلا مرحومه حاجیه خانم امین) آن مطالب را میگرفتند و استنساخ میکردند. خدمت حاج میرزا علی آقا شیرازی که بسیار مرد پاک و مهذّبی بود درس تفسیر و نهجالبلاغه میرفتم درس ایشان واقعاً کمنظیر بود. نجوم و تقویم عربی را خدمت حاج شیخ محمدرضا رهنانی خواندم. ریاضیات را خدمت مرحوم ارباب رضوان الله علیه که فقیه صاحب نظر و بسیار مرد جلیلی بود خواندم. این مرد متواضع درس شرح لمعهای میگفت که پدر جدّ درس خارج بود. بعد تصمیم گرفتم برای ادامه تحصیل از اصفهان به قم بیایم هیچ پولی نداشتم. به همین علّت یک سال نماز استیجاری قبول کردم و آمدم به قم و در مدرسه رضویّه و مدتی در حجرههای نمناک مدرسه خان به سر بردم و شهریه مختصری به قناعت میگذراندم و کتب ضروری را هم تهیه میکردم. در قم به درس مرحوم آیة الله حائری میرفتم البته در این درس جزء طبقه دوم و سوم از شاگردان بودم. مرحوم آیة الله حجّت بعد از درس آیة الله حائری برای ما درس داشتند. بعدها هم آیة الله بروجردی تشریف آوردند درس ایشان هم میرفتم. تدریس را از همان ابتدا شروع کردم که مقارن با تحصیل بود. امّا درسهای عمومی من که جنبه یک درس عمومی در حوزه را داشته است چندین دوره مطوّل، مغنی؛ رسائل، مکاسب؛ کفایه بوده است . از شاگردانم، آقایان حاج شیخ اسماعیل ملایری حاج سید محمد حسین طهرانی، صادق خلخالی، حسین مظاهری، آقای ستوده و مرحوم مصطفی خمینی بودند که به درس کفایه میآمدند. خداوند تأییدشان کند. آقایان خیلی جدّی زحمتکش و مقیّد بودند بعضی از ایشان ماه مبارک و تعطیلیها را هم درس میخواند. جدیّت و علاقه فراوانی نسبت به درس داشتند. گاهی آقا سید محمد حسین طهرانی در درس میگفتند: کفاف کی دهد این بادهها به مستیما.»
ایشان چند سالی از طرف مرحوم آیة آلله بروجردی برای تدریس و اداره مدرسه ی علمیه در کرمانشاه به آن سامان رفته ولی دوام نیاوردند و به قم مراجعت نمودند و به تدریس خارج فقه و اصول اشتغال پیدا کردند