پیش از انقلاب در اواخر دهه 1340 به منظور تربیت سپاهیان بهداشت در زمینی به مساحت 65 هزار متر مربع در انتهای بلوار دانشجوی فعلی در منطقهای بایر که جاده کمربندی،
بلوار شهید عمو شاهی مناطق مسکونی محله یک و
بلوار دانشجو وجود خارجی نداشت. پادگانی به منظور مرکز آموزش نیروهای سپاه بهداشت شروع به ساخت شد که اتمام آن به پیروزی انقلاب رسید. با شروع جنگ، مکان در اختیار سپاه پاسداران انقلاب اسلامی قرار گرفت و پادگان امام حسین(ع) در آن شکل گرفت. این پادگان در اوایل دهه 1390 با مطرح شدن قانون خروج پادگانها از مناطق مسکونی تخلیه شد و زمین آن به معرض فروش گذاشته شد. مبلغ 91 میلیارد تومان برای فروش آن تعیین شد. شهرداری خمینیشهر و یک فرد مشتریان آن بودند ولی با وجود پیگیریها به دلایل متعدد از جمله نداشتن توان مالی شهرداری خمینیشهر، و کم نکردن قیمت توسط سپاه توافقی صورت نگرفت و عملا موضوع در همان سال 1292 مسکوت ماند.
در حالی که عملا پادگان تخلیه شد در اوایل مهر 1399
فرمانده مرکز تحقیقات و جهاد خودکفایی نیروی زمینی سپاه سردار علی کوهستانی در شورای اداری شهرستان خمینیشهر در همین مکان حضور یافت و اعلام کرد : به دلیل اینکه پادگان امام حسین (ع) خمینیشهر در محدوده شهری قرار گرفت مسؤولان امر به این نتیجه رسیدند که بهترین استفاده در این مرکز ایجاد مجموعهای برای صنایع دانشبنیان است.و9ماه قبل اقدامات خود را برای تبدیل این مرکز به مجمع دانش بنیان شروع کردند.
وی هدف از تشکیل مجموعه صنایع دانشبنیان حضرت امام حسین (ع) را استفاده از ظرفیتهای موجود به ویژه ظرفیت دانشی در این منطقه اعلام و افزود تا به امروز بیش از ۲۰ مجتمع صنایع دانشبنیان در این مجموعه استقرار پیداکردهاند ولی مجموعه ظرفیت حضور بیش از ۲۰۰ شرکت دانشبنیان را دارد.
فرمانده مرکز تحقیقات و جهاد خودکفایی نیروی زمینی سپاه گفت: در این مجموعه در نظر داریم مشکلات بر سر راه موضوعات اقتصادی و نظامی را توسط نیروهای دانشی این مجموعه مرتفع کنیم.