دانشنامه شهرستان خمینی شهر

در پی اجرای طرح مهر تندرستی که طی آن 150 زائر حرم مطهر امامزاده سیدمحمد (ع) به صورت رایگان غربالگری شدند، رییس اداره اوقاف و امور خیریه گفت: این طرح همه ساله از محل موقوفات منطبق با نیات واقفین توسط اداره اوقاف با همکاری شبکه بهداشت و درمان انجام می گیرد. به گزارش خبرنگار فرصت آنلاین، حجت الاسلام قربانی افزود: اجرای این طرح شامل کمک به بیماران خاص، تامین دارو برای بیماران صعب العلاج، توسعه مکان های بهداشتی و درمانی، کمک به بیماران نیازمند و توسعه بهداشت و سلامت جامعه می شود.
باید گفت جای بسی خوشحالی است که سازمان اوقاف و امور خیریه از طریق اجرای طرح هایی اینچنینی علاوه بر به انجام رساندن نیات پاک واقفان، نیازهای روز جامعه را تشخیص داده و این موقوفات را در راستای اعتلای سطح بهداشتی جامعه به کار می گیرد به گونه ای که علاوه بر کمک به بیماران نیازمند، همه جامعه از این موقوفات بهره مند شده و عواید وقف در خدمت تندرستی قرار می گیرد.
بر اساس همین گزارش، روزنامه ایران در صفحه زندگی چاپ 12 دی ماه سال جاری خود از نوعی پزشکی به نام «پزشکی خیابانی» نام می برد که توسط یک پزشک در شهر پیتسبورگ آمریکا اجرا می شود. دکتر ویزرز 23 سال است که چند روز از هفته را با لباس هایی خاکی و موهایی ژولیده به درمان بی خانمان ها در خیابان ها، زیرپل ها و کنار رودخانه ها می پردازد. او با همین خدماتش همچون آهنربا پزشکانی را که چون خود او می خواهند کاری برای محرومان انجام دهند جذب کرده و بنیانگذار جنبشی شده است به نام پزشکی خیابانی. فعالان این جنبش نه تنها با خدمات خود به بی خانمان ها به وظیفه انسانی خود عمل می کنند بلکه از این طریق به سلامت کشور نیز کمک کرده و کل جامعه را منتفع می کنند.
وی موفق به تاسیس یک موسسه غیرانتفاعی به نام پزشکی خیابانی شده که به جوامع مختلف کمک می کند تا این برنامه را آغاز کنند. از طریق این سیستم که از سال 1992 در این شهر آغاز شده تا به امروز بیش از 10 هزار بیمار شناسایی و درمان شده اند و بیش از 1200 نفر از آنها نیز از زندگی در خیابان رها شده و به خانه های مناسب انتقال یافته اند. دکتر ویزرز می گوید: وقتی بار اول زیرپوست شهر فرورفتم از دیدن این همه آدم بیمار و مفلوک در خیابان ها واقعا شوکه شدم. جوان، پیر، بیماران روانی، بچه های فراری، زنانی که قربانی خشونت خانگی بودند، معلولان و... این آدم ها همه جا دیده می شدند و همه آنها داستان غم انگیز زندگی خودشان را داشتند.