یکی از مشاغل قدیمی رایج در سده آهنگری و نعلبندی در بازار ورنوسفادران و دوشنبه بازار و درب محکمه بود.
ابزاز و مواد: سندان، کوره، چکش، زغال سنگ (کک)، دم از لوازم این شغل است و آهن خام ماده اولیه آن.
آهنگر اول وقت کوره را با ذغال سنگ روشن و با دم شعله ورش می کند.
دم قبل از اینکه برقی اش بیاید تلمبه ای بود به شکل یک چتر قیف مانند بزرگ که با دست به یک طرف دسته اش فشار می آوردند تا کوره را باد بزند و شعله ور کند.
آهن خام با ابعاد مختلف در کوره گذاشته می شود تا سرخ و نرم شود. بعد از آن از کوره خارج و بر روی سندان گذاشته می شود و با پتک و چکش روی آهن کوبیده می شود تا به شکل دلخواه در بیاید. در ادامه از این آهن فرمان پذیر محصولاتی مثل قیچی، داس و اوراقی، تیغه اره و چاقو ،میخ و نعل درست میشود.
یکی از کارهای این آهنگران ساختن نعل اسب و کوبیدن آن به پای اسب است.
به پای هر اسب 4 نعل با 24 میخ زده می شود.
