سه شنبه, 11 ارديبهشت 1403 Tuesday 30 April 2024 00:00


از سال 1314طرح احداث خیابان و میدان در سده مطرح و ظرف بیش از ده سال چهار خیابان و میدان اصلی اجرا شد و بر آنها نام های گذاشته شد که در سالهای بعد تغییر کرد این خیابان ها عبارت بودند از:
خیابان جنوبی: که ابتدا خیابان سده به دلیل فکر ایجاد راه ارتباطی به خیابان آتشگاه و اصفهان از طریق آن خوانده شد. در دهه های بعد خیابان پهلوی نام گرفت و بعد از انقلاب خیابان امام جنوبی شد.
خیابان غربی: در ابتدا پیمان نامیده شد که نامش را از شاعر فروشانی عدالت طلب عصر قاجار گرفته بود مدتی بعد به خیابان فردوسی تغییر نام داد.و سپس شهناز نام گرفت. بعد از انقلاب آیت اله احمدی به مناسبت وجود منزل آیت اله احمدی مبارز دوران پهلوی در این خیابان نامیده شد که پس از مدتی به خیابان ولیعصر(عج) تغییر نام داده شد.
خیابان شرقی: این خیابان ابتدا خیابان صفی علیشاه نامیده شد و مدتی بعد به خیابان بوعلی تغییر نام یافت. با احداث خیابان شریعتی و ایجاد چهار راه شریعتی امتداد این خیابان از چهار راه مذکور هفده شهریور نام گرفت.
خیابان شمالی این خیابان که درنیمه دوم دهه 1320 تا انتهای محله ورنوسفادران، ادامه یافت به نام محل ورنوسفادران نامیده شد. در دهه 1340 خیابان پهلوی و بعد از انقلاب امام شمالی نام گرفت.
میدان: میدان سده، میدان پهلوی، میدان امام که مردم به آن ایستگاه و فلکه می گفتند و چهار خیابان اصلی از آن مشعب می شد.
ایستگاه کلثوم: این میدان در دهه 1330 احداث میردامادی نام گرفت. به دلیل واقع بودن خانه ای متعلق به زنی به نام کلثوم در آن مردم آنرا ایستگاه کلثوم می نامیدند . بعد از انقلاب میدان آزادی نام گرفت.
میدان فروشان: در انتهای خیابان غربی (پیمان ) قبل از ساختمان شهرداری میدانی احداث گردید.این میدان در بدو تاسیس میدان پریشان یا فروشان بعدا شهرداری به دلیل همجواری با شهرداری سده نام گرفت. بعد از احداث خیابان کوروش به شکل چهار راه درآمد و بعد از انقلاب میدان 15 خرداد و سپس اماحسین(ع) به دلیل برگزاری وسیع مراسم عزاداری امام حسین(ع) در این منطقه نام گرفت. این میدان برای رفع گره ترافیکی ایجاد شده در محل در دهه 1380 به چهار راه تبدیل شد.
میدان کهندژ: این میدان کوچک در انتهای خیابان صفی علیشاه احداث و به نام محله کهندژ که در جوار این ناحیه قرار داشت نامیده شد. در سالهای بعد به دلیل چند درخت کاج در وسط آن میدان کاج نام گرفت. در دهه 1380 درخت های کاج آن قطع شد و در دهه 1390 با احداث بلوار 17 شهریور این میدان دوباره احیا شد..