در اواخر دوره قاجار و اوایل حکومت پهلوی چند درشکه برای انتقال مسافر بین سده و اصفهان از محکمه و جاده شهر استفاده میشده است. در نوشته ای مربوط به اوایل قرن 14 در این باره چنین آمده است:
«این گذر(در محکمه) بازار است بر سیاحان و سیاسان. جماعتی خر میپروند و جماعتی خر نعل میکنند و جماعتی خر سوارند، چاروادارش رمضان است. هر کورس تاکس تا گاراژ سده در شهر که پشت دروازه دولت است یک پول است». اسناد مرتبط با فعالیت درشکههای سده در دهه 1310 نشان می دهد این وسیله توسط ادارات دولتی هم اجاره می شده اند. سند دیگری نشان می دهد مسافران به بی نظمی آنها اعتراض داشته و به همین دلیل برنامه کاری برای آنها در سال 1317 تعیین می شود. جالب اینکه در این شرایط بخشدار و شهردار نجف‌آباد از فرصت استفاده کرده و درشکه داران سده را با دادن قول مساعد به نجف‌آباد دعوت می کنند.
در سال 1338 شهرداری سده درخواست تبدیل ارابه ها را به ماشین جهت عبور و مرور درخواست میکند و این نشان میدهد تعدادی از آنها هنوز تا این سال فعال بودهاند. بر پایه اظهارات شاهدان تا حوالی سال 1335 سفر به اصفهان هنوز با درشکه صورت میگرفت. تعداد 5 درشکه فعال بودند. هر کدام 5 مسافر سوار میکردند. مومنی از ورنوسفادران دو تا درشکه داشت، رمضانعلی گلکار و کریمیان از کوورز هر کدام یک درشکه داشتند که یک اسبه یا دو اسبه بودند.
بهر حال در آن دوران درشکه آنقدر مهم بوده و شاید سوار شدن بر آن آرزو که می خوانده اند:
درشکه آهنی و اسب روسی / با هم سوارشیم بریم عروسی
عناوین اسناد
راجع به چگونگی اعتبار کرایه درشکه جهت امور اداری.
سال ۱۳۱۴
اختلاف بین مسافرین و درشکه‌چی‌ها در منطقه سده مرکز اسناد اصفهان.
سال ۱۳۱۶ .۱۳۱۷ / ۳ برگ / مرکز اسناد اصفهان.
تعیین برنامه کار درشکه‌چی‌های سده.
سال ۱۳۱7
دعوت درشکه داران سده به نجف‌آباد و قول مساعدت از سوی بخشدار و شهردار نجف‌آباد.
سال ۱۳۱۷ / ۱ برگ / مرکز اسناد اصفهان
درخواست شهرداری مبنی بر تبدیل عرابه‌ها به ماشین جهت عبور و مرور.
سال ۱۳38 / 1 برگ / مرکز اسناد
منابع: شاهین، محمدعلی، زبان اسناد، گروه 34 اسناد حمل و نقل.
راویان ماربین جلد اول گفتگو با آقای گلکار
