حزب خران اصطلاحی است برای یک حزب فرضی که توسط نشریه توفیق ایجاد شد. نشریه توفیق از طریق بیانیه‌های این حزب بطور غیر مستقیم انتقادات خود را مطرح می‌کرد. عمران صلاحی، طنزنویس ایرانی درباهٔ حزب خران میگوید: «در روزنامه توفیق یک حزب خران بود که یک ارگان خران داشت من خردبیر آن بودم.» سید فرید قاسمی کتابی با عنوان « روزنامه‌حزب خران» حاوی مقالات توفیق دربارهٔ این حزب منتشر کرد. جمعیت حزب خران از حدود سال ۱۳۴۲ شمسی بوجود آمده‌است، ولی تشکیلات رسمی آن از ۱۶ شهریور سال ۱۳۴۶ بوجود آمد.
شعار حزب خران، این بیت سعدی بود:
گاوان و خران باربردار به ز آدمیان مردم آزار
یکی از شهروندان خمینی شهری خاطره خود رااز آشنایی با حزب خران وعضو شدن درآن چنین بیان می کند:
تازه از سربازی برگشته بودم وبا حال وهوای جوانی سوار موتوری بودم وتوخیابان پلیس فعلی که به بلوار صهری منتهی می شود گازش را گرفته بودم . نزدیک بود با خودرویی تصادف کنم روبرویم یک ماشین گچ بود چاره ای جز اینکه بروم داخل گچ ها ندیدم .به خیر گذشت. صاحب خود رو ازاتوموبیل خود پایین آمد وگفت : تند که می رفتی، موتورت هم حتما ترمز نداره، گفتم بله ، گفت دوتا رونوشت از شناسنامه ات ودوتا قطعه عکس بیار فلان محل وبگو فلانی را می خواهم تا عضو حزب خرانت کنم.من که جریان حزب خران را نمی دانستم به او گفتم چرا توهین می کنی واو درجواب گفت منتظرت هستم. چند روز بعد به یک عروسی دعوت شدم تا به مراسم وارد شدم همان فرد را دیدم که صدایم زد وگفت پس چرا مدارکت را نیاوردی تا عضو خرانت کنم . فکر کردم به من توهین می کند عصبانی شدم چند نفر از خضار که از افراد سرشناس بودند گفتند چرا عصبانی می شوی ما هرچه التماس می کنیم می گوید شما شرایط عضویت در حزب را ندارید مثلا فلانی گفته من همسرم رازدم مرا عضو حزب کن میگوید تو نفهمی جایت در حزب خران نیست .با توضیحات آشنایان وحرفهای جذاب کسی که مرا به حزب دعوت کرده بود اصطلاحا دوزاریم افتاد واین شد که به عضویت حزب خران همایونشهر در آمدم وهنوز کارتش را دارم.
