میرزا محمدعلی خان سروش
تخلص: شمس الشعرا
نام پدر: قنبر علی سدهی
محل تولد: فروشان سده
سال تولد: 1191 خورشیدی( 1228 ه.ق)
تاریخ در گذشت: 1247خورشیدی( 1285 ه.ق)
شرح حال:
از دهقان زادگان سده بود. پدرش از کسبه محله فروشان به شغل قصابی اشتغال داشت. از کودکی استعداد وی در سرودن شعر بروز کرد ولی به مکتب فرستاده نشد و پس از فوت پدر به دلیل ناسازگاری برادران خانه پدری را ترک کرد و در سال 1234 به ناچار سده را ترک کرد و به محضر آیت ا... شفتی رسید و وی سروش را فردی مستعد تشخیص و به تربیت وی همت گمارد و در محل بید آباد منزلی به او داد.
قصیده ای 110 بیتی سرود که آوازه آن به دربار قاجار رسید و در سال 1347 اصفهان را ترک و به گلپایگان و سپس تهران عزیمت کرد.
زندگانی سروش همزمان با قسمتی از دوره سلطنت فتحلی شاه، تمام دوره محمد شاه و حدود 21 سال از پادشاهی ناصرالدین شاه بوده است.
میرزا محمدعلی ملقب به سروش از سال 1264 تا 1285 ه. ق در تهران در عزت و شهرت زندگانی گذراند.
سروش اشعار متعددی در مدح ائمه اطهار و حضرت رسول (ص) دارد، سروش را می توان بزرگترین شاعر قصیده سرای عهد قاجار نامید که در واقع دوره بازگشت ادبی و تجدید سبک شعرای باستان بوده است.
آثار سروش :
1- مثنوی موسوم به روضه الاسراردارای 1159 بیت در مقتل و مرائی حضرت خامس ال عبا سید الشهدا سروده شده است.
2- شصت بند در مرثیه عاشورا
3- مثنوی اردیبهشت در سرگذشت حضرت رسول اکرم و دوازده امام علیه السلام و مخصوصا شرح غزوات حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام
4- قسمتی از اشعار فارسی کتاب الف لیل
5- شمس المناقب در مدح پیامبر اکرم و ائمه دین سلام الله علیهم اجمعین
6- دیوان قصائد و غزلیات و قطعات و مسمط های سروش
7- رساله سروشیه
