ملا محمد شریف
نام پدر: استاد کلبعلی سنگ تراش
دوره : قرن یازده
وفات: حدود 1051 ه.ش
عناوین: شاعر، ادیب و سخنور شاگرد عبدالحق ورنوسفادرانی
فعالیت ها: سرودن شعر، حجاری، نوشتن سجلات واسناد
آثار:
دیوان اشعار
مثنوی در بحرمخزن الاسرار
شرح:
از اهالی «ورنوسفادران» از قریه های سه گانه سده ماربین بوده و نزد ملّا عبدالحق ورنوسفادرانی تحصیل کرده است. مدتی نزد پدر به سنگ تراشی مشغول بود و در این هنر استاد شده بود امّا به خاطر ضعف چشم، به خواهش میرزا محمّد طاهر نصرآبادی آن شغل را رها کرده و نزد حکّام شرع به نوشتن سجلات و اسناد مشغول شد. در فنون شعر و ادب خصوصا لغز و معما و مادّه تاریخ گویی مهارتی به سزا داشت. وی علاوه بر «دیوان اشعار»، «مثنوی در بحر مخزن الاسرار» سروده است. سال وفاتش معلوم نیست امّا تا سال 1083ق (سال تألیف تذکره نصرآبادی) در قید حیات بوده است.
از اوست:
سر که نبود گوی چوگانی وبال گردن است جان که قربان نیست در راه بتی بار تن است
گریه وسوزت به کُنج خلوتِ دربسته به شمع اندر خانه تاریک بهتر روشن است
منابع:
1- تذکره نصرآبادی، ج1، صص 594-597
2- تذکره هفت آسمان، ص150
3- تاریخ اصفهان (هنر و هنرمندان)، 359
