روزگارکلوابندی و چلونگری شغل رایجی بود که قوری و چینی های ترک خورده و شکسته "فرمزهای" معیوب، سمارورهای سوخته و انواع چراغ ها و سماورهای نفتی، بادی و ذغالی آن زمان را تعمیر کرد.
روش کار
برای اتصال چینی های شکسته آهک را با سفیده تخم مرغ مخلوط کرده تا چسب "ساروج" درست شود و با این چسب قطعات شکسته را به یکدیگر متصل می کردند.
"فرمز" بیشتر برای پخت و پز استفاده می شد و کار گاز امروزی را برعهده داشت و به وسیله نفت و تلمبه ای که در داخلش تعبیه شده بود کار می کرد به طوری که با زدن تلمبه هوا وارد مخزن نفت شده و نفت ها با فشار از سر "فرمز" خارج شده و حرارت زیادی تولید می نمود و چراغ " تیریک" هم تقریبا مثل همان بود با این تفاوت که به سرش (توری) وصل می شد و برای روشنایی به خصوص در عروسی ها استفاده می شد.
تعمیرات با لوله تفنگ های قدیمی و تولید قفل های قدیمی از دیگر کارهای چلنگرها بود.
منبع : گفتگوی زهرا داور پناه باحسین مختاری، چلونگر (کلوا بند)
