ШЇШ�Щ�ШґЩ�Ш�Щ� Ш�Щ�ЫЊЩ�ЫЊ ШґЩ�Ш�

پیشینه
رهنان جزو بلوک ماربین در همسایگی قرای جعفرآباد، بابوکان، جوی آباد به حساب می‌آمد. رنان، رِینون و رنان با ضّم اول هم گفته اند. در گذشته کشاورزی و دامداری در آن رواج داشت. نام آن درطومار شیخ بهای آمده و سهم کل آن از آب زاینده رود ۲۴ سهم بوده است. تا سال ۱۳۸۲ مستقل از اصفهان و جز شهرستان خمینی شهر محسوب می‌شد. براساس گفته های شفاهی رهنان از چهار قلعه در مجاورت کهندژ مربوط به دوره ساسانیان تشکیل شده بود که امروزه از این قلعه‌ها هیچ اثری باقی نمانده است. مسجد جامع قبلتین و دو حمام کوچک و بزرگ در مجاورت یکدیگر، موسوم به حمام چهل ستون از آثار تاریخی رهنان است که تنها نشانه‌ای از آن باقی‌مانده است. حمام رهنان که بانی آن حاج آقا محمد رنانی بوده و در دوره زندیه ساخته شده به موزه هنرهای آیینی تبدیل شده است.
موقعیت جغرافیایی
رهنان در شمال اصفهان به مساحت۱۰۹۷ هکتار حد فاصل بین خمینی شهر و مرکز شهر اصفهان قرار گرفته است. ۶۱۴۷۶ نفر جمعیت در سال 1395 داشته است و در حوزه شهرداری ناحیه11 شهرداری اصفهان قرار گرفته است.
شمال: جاده بابوکان
جنوب: بلوار کهندژ
غرب: منطقه جوی آباد
شرق: خیابان امام خمینی
رهنان به وسیله پنج معبر اصلی خیابان‌های شریف شرقی، درخشان، امام رضا (ع)، شهید بهشتی و فلکه کهندژ با مناطق همجوار در ارتباط می‌باشد. محلات چهارشاه، زاجان، طاحونه و ماشاده از محلات قدیمی رهنان می باشند.
ریشه نام رهنان
وجه تسمیه این شهر را دو گونه ذکر کرده‌اند، یکی اینکه در یکی از خشکسالی‌های قدیم، به دلیل کاشتِ زیادِ گندم، آردِ موردِ نیازِ استان، از این منطقه تاًمین می‌شده و به همین سبب به اینجا "راهِ نان" یا "ره نان" گفته شده عده‌ای هم معتقدند که بخاطر مرغوب بودنِ خاک آن، و خوب بودنِ محصولاتِ این ناحیه، و به اصطلاحِ محلی‌ها "رِ " داشتنِ گندم و برنج، آن را "رنان" گفته‌اند البته "رِ ینون"خواندنِ محلی ها؛ دلیلِ دوم را بیشتر درست می‌نماید.
استاد مهریار استدلال های آورده شده را درست نمی داند و در مورد وجه تسمیه رهنان با آوردن ادله و تشابهات در اسامی دیگر، می نویسد:«رهنان به کسراول درلغت نامه آن را (رنان) با ضّم اول یاد می‌کند. درمعجم البدان یاقوت نیز به ضّم اول آمده است. جابری انصاری آن را (رنان) به کسر اول یاد می‌کند. در تداول عامه آن را رینان و به گویش خاص اصفهان رینون یا رنون تلفظ می‌کنند. ترکیب این واژه ازسه جزءِ ((ره ــ ن ــ ان)) است. ((ره)) تخفیف یافته کلمه ((ر با کسر مبدل از ن)) تخفیف یافته کلمه (نا) است نا به معنی آب است؛ و (ن) حرف زینت است برای سهولت تلفظ و (ان) علامت نسبت وکثرت است».
وبگاه http://www.isfahan.ir/Index.aspx?lang=1&sub=24
مهریار، محمد، فرهنگ جامع نامها و آبادیهای کهن اصفهان، اصفهان، فرهنگ مردم 1382،. صص 425 و426.