دالانه کهندژ
گفته ها و ادعاها و نیز شواهدی در باب وجود دالانه ای زیر زمینی از اسفریز تا کوه آتشگاه و بعضا از امامزاده سیدمحمد تا کوه مذکور تحت عنوان تونل کهندژ در بین مردم منطقه از قدیم وجود دارد. عدهای مدعی ورود به بخشهایی از مسیر و حتی مشاهده ابزار و اشیایی قدیمی در آن هستند و تعدادی مشاهدات پیشینیان خود و دیگران را نقل میکنند. در عین حال تعدادی از علاقهمندان تاریخ شهر پیگیر روشن شدن موضوع بوده و هستند تا از آن به عنوان بزرگترین جاذبه تاریخی شهر استفاده شود.
بر اساس آنچه نقل شده بخشهایی از ساختمان بعضی خانهها به درون این راه زیر زمینی فرو رفته و یا خانههای در مسیر آن نشست کرده و یا هنگام کندن چاه راهرو زیر زمینی پیدا شده است. اکثر راویان گفته های خود را به نقل از گذشتگان نفل میکنند و میگویند از این مسیر برای بردن غذا به معبد کوه آتشگاه استفاده میشده است. عدهای هم معتقدند ابزار زیادی از این راهروی زیر زمینی خارج شده و به فروش رسیده است. برخی عرض آنرا 5 متر و مسیرش را پیچ در پیچ نقل کردهاند. این ادعاها سبب شد تا در سال 1393 در جریان سفر معاون رییس جمهور به خمینی شهر، نماینده وقت مجلس از وی بخواهد تا تکلیف این شایعات را روشن کند و مقام مذکور در پاسخ قول داد که گروهی را از پژوهشگاه تهران به شهرستان اعزام نماید، ولی در عمل اقدامی صورت نگرفت و همچنان وجود راهرو زیر زمینی رسما تایید نشده است. در زمان نگارش کتاب همچنان عدهای از مردم به وجود این راهرو باور دارند. در کتاب راویان ماربین جلد سوم مجموعه ای از نقل قولهای مدعیان وجود دالانه کهندژ آمده است.