2-آشنستان
پیشینه و موقعیت جغرافیایی
نام مزرعه‌ای نزدیکی به كوه آتشگاه و مجاور ديه‌های كالادان و نصرآباد، از ديه‌های ماربين پر از درختان ميوه و اكثراً به و گلابی بوده است. این منطقه که درحاشیه جاده آتشگاه واقع است به اصفهان الحاق و در حوزه شهرداری ناحیه 9 اصفهان قرار دارد.
ریشه نام آشنستان
مهریار با استفاده از واژه شناسي معنی آنرا جايگاه آب دانسته است و می آورد: نام اين ديه از «اش» مشتق نشده است و ريشة آش و مشابه آن اَش و اَشَن همه اينها از ريشه «اُو» و حرف «س» تشكيل يافته و ترتيب اشتقاق آن در نام بسياری از ديه‌ها و جاها می‌آيد چنانكه مي‌توان فكر كرد اصلاً حرف «ش» با آب در واژه‌های اَشَن، آشنستان و نيز اُشيان و يا آشيان يك تركيب كهنه به معنی آب را نشان می‌دهد. در مورد آشنستان بايد دانست كه واژه از سه جزء تركيب يافته است. «آ+شن+ستان». جزء اول همان واژة «آو» است به معنای آب و جزء دوم «شن» به معنی جا و محل و خانه است چنانكه در گلشن و جزء سوم «ستان» به معنی افزايش و كثرت در محل است چنانكه در گلستان و كوهستان و روی هم رفته به معنی آب ستان يا جايگاه آب است كه آب در آنجا فراوان است.
همان، صص 67 و 68.
3-آفاران
پیشینه و موقعیت جغرافیایی
آپاران را، آپارون هم ذکر کرده اند.یکی از آبادیهای ماربین. در غرب اصفهان است. منطقه ای خوش آب و هوا بوده که باغ های به داشته و در آن گل سرخ پرورش می داده اند. همسایه دو قریه دیگر ماربین آزادان و ورزان بوده و در حال حاضر از محلات شهرداری ناحیه 2 اصفهان در خیابان شهیدان است.
ریشه نام آپاران
درست آن آپاران است. از سه جزء(آپ+ر+ان) تشکیل یافته است. جزء اول به معنی آب و جزء دوم، حرف زینت و جزء سوم، پسوند است به معنی کثرت در مجموع معنی کلمه آبان است به صورت بهتر و بیشتر.
همان، ص 34
4-اليادران
پیشینه و موقعیت جغرافیایی
الياران، اليارون هم گفته می شود نام ديهی بوده سر سبز و خرم و آبادان از آبادیهای ماربین در باختر اصفهان که عامه آن را «اليارون»، به كسر اول مي‌ناميدند. در دفترهای دولتی و مالياتی همه جا آن را اليادران می‌نوشتند. در طومار شيخ‌بهائي نيز آن را به همين صورت اليادران نگارش شده است.
آبادی، حدودا در شمال خيابان صارميه و شرق خيابان خرم و شمالی شرقی فلكه صارميه واقع بوده است. از دهه 1360 به اصفهان بزرگ الحاق یافته است.
ریشه نام الیادران
محمد مهریار از روی واژه شناسی الیادران را آريا آتشكده معنی می کند. او چنین می آورد: حرف ((ر)) يك علامت داشته است و بر حسب لهجه‌های مختلف به دو گونه «ر» و «ل» هر دو تلفظ می شده است، بنابراين اليادران هم «اريادران» بوده است و اگر اين واژه را تقطيع كنيم، به صورت آريا + دران تقطيع می‌شود. جزء اول «آريا» نام قوم ايرانی و جزء دوم «آدران» همان «آذران» است به معنای«آتش» و «آذران» با تبديل «ذال» به «دال» به معنای آتشكده است. پس «آدران» و «اذران» هر دو صورت يك واژه و به همان معنای نيايشگاه آتش است به معنی آتشكدة آرياييان. بنابر این در این محل آتشکده کوچکی بوده است.
