ظاهرا اولين تزريق خون در ایران به سالهاي ابتدايی دهه 20 هجری شمسی بر می گردد. مانند هر پدیده جدیدی اذهان عمومي با اهدا وحتی انتقال خون به راحتی کنار نمی آمد .بيمارستان‌های ارتش و مراكز جمعيت شير و خورشيد سرخ ايران از اولين مراكزی بودند كه به شکل منظم اقدام به جمع آوری خون از ميان اعضا و داوطلبان خود كردند.
با شناخته شدن ارزش حياتي تزريق خون در نجات بيماران، انتقال داوطلبانه کافی نبودو مدتی بعد افرادی پیدا شدند که خون خود را می فروختند.دلالها و واسطه ها دکان خود را باز کردند.خون فروشنده هارا ارزان می خریدند وگران به نیازمندان می فروختند.موضوع آنقدر جذابیت داشت که حتی داستان هم از آن نوشته شد.همزمان تدریس انتقال خون به دانشجویان علوم پزشکی معمول شد در دانشگاه اصفهان مرحوم دکتر حری پیشکسوت تدریس این واحد درسی بود . محمدعلی مجیری از شهروندان خمینی شهری سابقه اهدای خون از سال 42 را دارد ورکورد دار انتقال خون درحدود 260 بار می باشد. ضرورت سر وسامان دادن به این اوضاع به تاسيس سازمان ملي انتقال خون ايران در نهم مرداد ماه 1353 منجر شد.
سابقه انتقال خون در خمینی شهر
ساکنین این منطقه همواره به طور طبیعی از مراکزبیمارستانی اصفهان از جمله دراهدا ونیز انتقال خون بهره می برده اند.
این موضوع سبب نشده که تلاش برای احداث مرکز انتقال خون در شهر باوجود داوطلبان اهدای خون به خصوص در ایام خاص صورت نگیرد .. به دلیل ذکر شده ستاد هماهنگی اهدای خون در خمینی شهر در ایام تاسوعا و عاشورای سال 1360 شروع به کار کرد و درآن سال چادری در میدان امام برای خونگیری سرپا شدکه 150 واحد خون از مردم دریافت کرد. این رویه همه ساله اجرا وتوسعه یافت.در اوایل دهه 60 به همت نماینده وقت؛ آیت اله احمدی پایگاهی ثابت در درمانگاه جنب بیمارستان شهید اشرفی برپا شد اما چند ماه بیشتر دوام نیاورد چون با عدم استقبال مردم در طول سال مواجه شد. در اواخر دهه 70 پایگاه ثابتی در ساختمان اولیه خیریه ولیعصر (عج) واقع در خیابان امام شمالی طی مراسمی در دهه فجر افتتاح شد که به دلیل مشکلات متعدد چند ماه بیشتر دوام نیاورد .
در دوره اول شورای اسلامی شهربا پیگیری های حاج آقا رضا صهری قرار شد شهرداری 400 متر از پارکینگ مقابل بیمارستان شهید اشرفی را در اختیار سازمان برای احداث پایگاه ثابت بگذارد. در همان ایام بود که زمین مالک شخصی پیدا کرد و طرح مدت ها معطل حکم دادگاه ماند تا اینکه قرار بر این شد که بخشی از این زمین که در انتهای کوچه بن بست بود در اختیار قرار بگیرد اما سازمان نپذیرفت. در ادامه شهرداری قطعه زمینی را که در میدان آیت اله صهری بود پیشنهاد کرد، قرارداد تنظیم شد و 35 میلیون تومان اعتبار هم بابت ساخت و ساز تصویب شد اما اینبار هم احداث پایگاه انتقال خون خمینی شهر به بن بست خورد. پیرمردی که خانه اش برِ میدان کوزه بود جلوی لودر خوابید و گفت: اجازه نمی دهم خانه ام را کور کنید. سازمان از انجام کار منصرف و پول به خزانه دولت برگشت. زمینی پشت بانک ملی مرکزی توسط "مرحومه فرقانی" سال ها پیش وقف بانک خون شده ولی سازمان درتصرف آن اقدام جدی نکرد.. چند سال بعد شهرداری درمانگاه شماره 3 واقع در خیابان امام شمالی را از شبکه بهداشت با زمینی معوض به تملک خود درآورد و با حفظ مالکیت به اداره کل انتقال خون داد. ساختمان فرسوده بود و از آن جا که پایگاه انتقال خون نیاز به شرایط خاص بهداشتی داشت نیاز به 400 میلیون بودجه برای بازسازی بود. شورای شهر با صرف هزینه ای در حد 270 میلیون برای پایگاه انتقال خون از جانب شهرداری مخالفت کرد .
در نهایت قطعه زمینی شهرداری با معوض 2 پلاک زمین در حیابان امام شمالی خریداری و به احداث پایگاه انتقال خون تخصیص داد.
کلنگ ساختمان پایگاه انتقال خون در این زمین 200 متری همزمان با دهه فجر 1391 به زمین خورد.
این مرکز ظرف سه سال توسط خیر حاج محمد صمدی وبرخی خیران دیگر با هزینه ای بالغ بر 7 میلیارد ریال در چهار طبقه ساخته شد و رسما در مهر 1394 با حضور مسولین کشوری و استانی و شهرستانی افتتاح گردید.
منابع:
- گفتگو بارضایی مسؤول ستاد هماهنگی اهدای خون خمینی شهر
- -گفتگو با محمد صمدی خیر اصلی احداث مرکز
- گفتگو با شهر وند خمینی شهر محمدعلی مجیری دارنده رکورد انتقال خون
