نام: قلعه امیریه
نشانی : خمینی شهر، بلوار الغدیر، تقاطع سوم، روستای قلعه امیریه، جنوب غربی خمینی شهر
مساحت : 17 هکتار
جمعیت : 2 هزار و 370 نفر و 410 خانوار
پیشینه
نام قلعه امیریه در هیچکدام از اسنادی که اسامی آبادی های ماربین را آورده اند به چشم نمی خورد. بر اساس گفته های شفاهی زمین های موجود دراین منظقه توسط یک نفر زرتشتی در اوایل دوران قاجار به زیر کشت می رود. وی قلعه ای در این منطقه برای خود می سازد و از مناطق دیگر و بیشتر از آدریان که نزدیکترین آبادی به آن بوده کشاورزانی را به منظقه می برد .برخی ازاین کشاورزان در منطقه ساکن می شوند و به این ترتیب اولین سر پناه ها در محل شکل می گیرد و حمامی هم برای آن ساخته می شود. این حمام در سال 1386 با شماره 20004 به ثبت ملی می رسید ولی بعدا تخرب می شود.
موقعیت جغرافیایی
در تیرماه 1366 سه دهستان در شهرستان خمینی شهر تصویب می شود که بر اساس آن قلعه امیریه در دهستان ماربین وسطی همراه آدریان، هرستان، کرتمان و ولاشان تقسیم بندی می شود. در دهه 1390 روستای قلعه امیریه در جنوب غربی خمینی شهر و در حاشیه بلوار الغدیر با مساحت 17 هکتار و جمعیت 2 هزار و 370 نفر و 410 خانوار یکی از دو روستای خمینی شهر محسوب می شود.
این روستا از شمال با آدریان، از شرق با کرتمان، از غرب با کوشک و از جنوب با درچه همسایه است. شغل اصلی اهالی قلعه امیریه در این دوران کشاورزی، پرورش گل های آپارتمانی و سوله سازی می باشد.
ریشه نام قلعه امیریه
مکانی که اول بار فرد زرتشتی برای اسکان خود و کشاورزان در مزرعه می سازد به قلعه گبر معروف می شود که پس از کش و قوس هایی فردی به نام ضرابی که اصفهانی بوده و سکه ضرب می کرده آنرا مالک و توسعه می دهد و محل به باغ و قلعه صرابی معروف می شود. سال ها بعد، ضرابی باغ خود را به شخصی دیگری می فروشد، و او نام فرزند خود را بر روی این قلعه می گذارد و از آن پس منطقه به «قلعه امیریه» معروف می گردد پسوند نام خانوادگی بومی های این روستا نیز «امیریه» می باشد. خانواده های رضایی که در اصل از آدریانی هستند و قاسمی از ساکنان اولیه این روستا محسوب می شوند. افرادی نیز از تیرانچی و نجف آباد به این روستا مهاجرت کرده اند. در زمان تقسیم اراضی در دهه 1340 کازرونی ها مالکین عمده زمین های قلعه بوده اند.
منبع:
شاهین محمدعلی، نام ها و نشانه ها، اصفهان، گفتمان اندیشه 1398