اصغر حاج حیدری از شاعران خمینی شهری است که به زبانهای محلی وفارسی اشعار پر محتوا در زمینه های طنز ومذهبی واجتماعی داردو نمونهای از اشعار اجتماعی آنرا به زبان ولاتی با ترجمه می خوانید:
ژِنِ خِبژِنِ خِب
ژِن خِبو هِم اُزونی میرِی بو
هِم دِلی مِهرِبونی میرِی بو
هَر چی کُ خوشکِلی و ناز و ادا
دارو بایِد اَژونی میرِی بو
مِثلی طوطی اِگه صِدای شیرینو
بُلبُلی خوش اُزونی میرِی بو
بِه سَر و بَشن و ژِندِگی بِرَسو
ژِن بَرا خون و مونی میرِی بو
نَپَر و دُورو وَر یکی دِ، دِلُی
کوفتَری آسِمونی میرِی بو
ژِن بایِد وُسعی میره یا زون بو
هَوَسُی دَر تَوُنی میرِی بو
نَیگو بو رَخت و بَشنی کُ پولی اون
ویشتَر اَز تُوونی خونی میرِی بو
اِگی گووه هوو سَرُی نارِند
آدِقی بِن تومونی میرِی بو
اُزونوی نَرمی نَرم مِثلی لوکِه
بوتا آرومی جونی میرِی بو
ترجمه:
زن خوب
زن خوب است که هم زبان شوهرش باشد
هم دل و مهربان شوهرش باشد
هرچه زیبایی و فریبایی دارد
باید نثار شوهرش کند
اگر مانند طوطی صدای شیرین دارد
بلبل خوش زبان شوهرش باشد
به سر و وضع و زندگیش برسد
زن خانه ی شوهرش باشد
دلش در هوای بیگانه پرواز نکند
کبوتر آسمان شوهرش باشد
زن باید قدرت خرید شوهرش را بداند
و خواهش هایش در توان او باشد
چیزی را نخواهد که
بهای آن از خون شوهرش بیشتر باشد
اگر می خواهد زن دیگری شریک زندگیش نباشد
باید حواسش جمع رفت و آمد همسرش باشد
زبانش نرم نرم مثل پنبه
باشد تا آرام جان شوهرش باشد