مکان: خمینی شهر- جاده کمربندی خمینی شهر به جاده تهران که از جنب پالایشگاه می گذرد.
نوع جاده: تا مقابل تفرجگاه، آسفالت و حدود یک کیلومتر که از جاده کمربندی جدا می شود خاکی قابل استفاده.
فاصله: از دانشگاه آزاد اسلامی خمینی شهر یا پل غدیر انتهای بلوار دانشجو 5 کیلومتر
جاذبه ها: دره (مسیر عبور آب) - چشمه - آبشارهای متعدد که بزرگترین آن ابتدای ورود به تفرجگاه می باشد- درختان انجیر و گیاهان و گل های وحشی- پرندگان
امکانات رفاهی: منطقه بکر و طبیعی است.
زمان های مناسب:
در طول سال به ویژه پس از بارندگی های مناسب و و آبدار شدن مسیر و آبشارها و در فروردین و اردیبهشت که زمان رویش گیاهان وحشی می باشد.
توصیف:
ابتدای ورود به منطقه یک آّبشار مشاهده می شود که در فصول بارندگی آب از آن جاری شده و تا پایین دست گاه می رسد که در صورت عدم تمایل به کوهنوردی از آن فضا می شود برای گذران تعطیلات بهره برد.
برای دسترسی به دره منتهی به آبشار اول و چشمه ها و آبشارهای بالادست باید از شیب نسبتا تند سمت راست آبشار بالا رفت و سپس به مسیر عبور آب وارد شد که در طول آن یک چشمه و آبریزهای متعدد و مناظر زیبایی که در اثر عبور آب به وجود آمده اند مانند حوضچه ها مشاهده می شود و پس از چند پیچ به یک دو راهی می رسد که سمت راست آن دره زیبایی وجود دارد و نهایتا به چشمه لادوزخ می رسد و مسیر مستقیم آن به یک آبشار می رسد که در صورت بالا رفتن از آن به دشت دیگری منتهی می شود که ساعت ها می توان در آن طی مسیر کرد.
افراد و خانواده ها با توجه به برنامه و شرایط خود هر میزان از مسیر را که خواستند می توانند طی کنند و در مکان مناسب برای صرف صبحانه و نهار اقامت نمایند.ازانتهای مسیر می توان به لادوزخ و چشمه بژن رفت .
ریشه نام لاوه
لاوه در تفکیک واژه به صورت (لا+ آو + ه) در می آید. واژه «لا» به معنای رسوبات حاصل از آب است که در جایی ته نشین می شود و یا به معنای دره تنگ است . جزء دوم «آو» همان واژه آب است و جزء سوم ه علامت نسبت. پس لاوه، یعنی آبی که در «لا» قرار دارد و یا از دره ای کوچک رو به خارج جریان پیدا می کند. لاوه یعنی «لای آوه» یعنی آب منسوب به «لا».
مسیر دسترسی:
از طریق جاده شهرک الکترونیک و آرامگاه مرکزی خمینی شهر و ورود به جاده کمربندی به سمت پالایشگاه که آسفالت نیز می باشد و یا استفاده از جاده های خاکی موازی جاده کمربندی برای ساکنین خمینی شهر ، نجف آباد و غرب اصفهان و یا از طریق جاده تهران حدود تالار اسپادانا (تقریبا روبروی شاهین شهر) جاده کمربندی خمینی شهر به نجف آباد.
ریشه نام لاوه
لاوه در تفکیک واژه به صورت (لا+ آو + ه) در می آید. واژه «لا» به معنای رسوبات حاصل از آب است که در جایی ته نشین می شود و یا به معنای دره تنگ است . جزء دوم «آو» همان واژه آب است و جزء سوم ه علامت نسبت. پس لاوه، یعنی آبی که در «لا» قرار دارد و یا از دره ای کوچک رو به خارج جریان پیدا می کند. لاوه یعنی «لای آوه» یعنی آب منسوب به «لا».
