حداقل تا اوایل نیمه دوم قرن 14 مرغ و خروس در اکثر خانه های منطقه نگهداری می‏شد. بیشتر از تخم آنها استفاده و گاه به مناسبتی یکی از آنها ذبح و پخت می‏شد. مرغ پرکنده از اواخر دهه 1340 توسط یکی از سدهی‏های برگشته از آبادان در کنار مواد دیگر به فروش می‏رسید. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مرغ پرکنده در سبد کالاهای سهمیه ‏ای و کالا برگی قرار گرفت که نقش بزرگی در جا گرفتن مرغ در سفره مردم داشت. مردم در این دوران به مرغ‏ه ایی سهمیه ‏ای عنوان «مرغ ساعتی» داده بودند. البته در این مقطع غذای رایج با پایه مرغ، چلو مرغ بود و به تدریج جوجه کباب و انواع خوراک مرغ در بعضی خانواده‏ ها رایج شد. نیاز به مرغ و تخم مرغ سبب شد تا فروشگاه‏ های عرضه مستقل مرغ در گوشه و کنار شهر دایر شود. از یکی دو دهه قبل عرضه گوشت بوقلمون هم در این مغازه‏ها کم‏کم رایج شد. همزمان تعدادی از اهالی به احداث مرغداری و تولید مرغ و تخم مرغ اقدام کردند و جایگاهی در میزان تولید کشوری برای خود پیدا نمودند. در سالهای اخیر گوشت مرغ یک پایه غذایی ماست و انواع غذاها از آن تهیه می‏شود.