سال 615 خورشیدی
توجه انتخاب روز صرفا جهت نمایش رخداد از طریق روز شمار انجام شده است و واقعی نیست
مغولان در دهه سوم قرن هفتم قصد تصرف اصفهان کردند ولی در این هدف مدتها ناکام ماندند. درگیریهای میان دو خاندان در اصفهان که نماینده دو مذهب شافعی و حنفی بودند، حتی در زمانی که هر دو میدانند دشمنی خونریز چون مغولان در پشت دروازه های اصفهان در کمین است ادامه یافت. عاقبت این ستیز و نزاع خانگی راه را برای تاخت و تاز مغولان هموار نمود، چنانکه در سال 633 قمری يعنى در عهد اوگتاى قاآن نزاع بين حنفيّه و شافعيّه اصفهان تجديد شد و شافعيه اينبار با مغول كه هنوز بر اصفهان مستولى نشده بودند ساختند و قرار گذاشتند كه دروازه هاى شهر را برروى ايشان بگشايند و مغولان در عوض حنفيه را قتل عام كنند. سپاه مغولان در نتيجه خيانت قسمتى از مردم اصفهان به آن شهر وارد شدند و شافعيه و حنفيه هر دو را كشتند و آن شهر را كه تا اين تاريخ از دستبرد آن قوم خونريز محفوظ مانده بود با خاك برابر كردند. كمال الدین اصفهانی در آن باب مي گويد:
كس نيست كه تا بر وطن خود گريد / بر حال تباه مردم بد گريد
دى بر سر مرده اى دو صد شيون بود./ امروز يكى نيست كه بر صد گريد.
خود كمال الدّين اسماعيل که در گوشه اى در خانقاهى منزوى شده بود نیز در سال 635 به دست مغولى بقتل رسيد.