یکی از خاطراتی که پدر بزرگ ها و مادر بزرگ های نسل قبل شهر برای فرزندان و نوادگان خود که حالا آن ها هم خودشان پدر بزرگ و مادر بزرگ شده اند به کرات تعریف می کردند، بارش برف در فصل رسیدن زردآلوها بوده است. براساس تعریف آن ها طی این واقعه که قبل از قحطی سال 1297 اتفاق افتاده، بارش برف به حدی بوده که زردآلوهای افتاده پای درخت را از زیر انبوه برف بیرون می آوردند. به این ترتیب که وجود سوراخ پای درختان زردآلو نشان از وجود زردآلو زیر برف ها بوده است. همان زمان مردم شعر دوست خمینی شهر این واقعه را به زبان شعر در آوردند:
به وقت هفتاد / یه برفی افتاد
منبع:
گفتگو با:
حاج قنبرعلی سعیدی متولد 1309به نقل از پدرش، شاهزاده نعمتی متوفی1361، سکینه صادقی متوفی 1368، حاج عبداله شاهین متولد 1318 به نقل از پدر و مادرش و محترم قاسمی متولد 1318