در سده اکثر مردم از کوچک و بزرگ به کارهای کشاورزی و دامداری می پرداختند و در عین حال بازیهای بومی محلی از جمله هفت سنگ، وسطی، چفت و پله و طناب‏ کشی طرفدار داشت. این بازیها درکوچه ‏ها و معابر عمومی یا زمین‏های رها شده انجام می‏شد. تمرکز بر اسناد مرتبط به ورزش منطقه نشان می‏دهد از سال 1314 مکاتبات برای تخصیص زمین و امکانات ورزشی و حتی برگزاری مسابقات در جریان بوده است. در این دوران دانش آموزان در مدارس که فاقد مکان مناسبی برای ورزش بودند بیشتر نرمش انجام می‏دادند و در مناسبت‏ ها و جشن‏ ها مسابقات طناب‏ کشی و دو میدانی انجام می‏شد. در اواسط دهه 1330 دو دبستان اسلامی و سروش تیم والیبال داشتند و حتی مسابقه بین آنها برگزار می‏شد. با تاسیس دبیرستان عماد در سال 1335 حیاط این مدسه دارای زمین والیبال و بسکت شد و تیم‏ های ورزشی دانش‏ آموزی در این دو رشته تشکیل گردید. همزمان ورزشهای انفرادی مانند وزنه برداری و کشتی و دو و میدانی کم و بیش افرادی را به خود جذب کرد و استعدادهایی را راهی مسابقات استانی و کشوری نمود. با بهره برداری از ورزشگاه بزرگ شهر در دهه 1340 امکانات جدید در اختیار ورزشکاران قرار گرفت.(علیرضایی، جعفر). در دهه‏ های 1360 و 1370 پویایی و تحرک خاصی در ورزش شهرستان به وجود آمد و به رشته‏های مختلفی گسترش یافت، به گونه ‏ای که شهرستان در بسیاری از رشته‏ ها سرآمد ورزش استان شد. برگزاری مرتب جام ‏های فوتبال در شهرستان، بنیانگذاری ورزش بانوان در شهر و خرید و تجهیز زورخانه پوریای ولی و شکل ‏گیری ورزش‏های رزمی از تحولات این دوره میباشد(دوهفته نامه فرصت، شماره 100 / گفتگو با امیر آقاجان). درسال 1401، حدود ۴۰ هیئت ورزشی در شهرستان ثبت شده و از این تعداد چند رشته مانند ووشو، تکواندو و هندبال کم و بیش، مدال ‏آور هستند. چوگان یکی از جدیدترین این رشته ‏ها می‏باشد.