پیشینه
رزم آرا در دهه 1320 وازیچه را دهکده ای از دهستان ماربین بخش سده شهرستان اصفهان واقع در هفت هزارگزی جنوب سده و سه هزار گزی راه شوسه نجف آباد به اصفهان ذکر کرده و می نویسد دهکده در جلگه واقع و هوای آن معتدل است و 163 تن سکنه دارد. (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10).
در طومار شیخ بهایی وازی نگارش شده است. در منابع بعدی وازیچه را دهی از بلوک ماربین بیان کرده اند که جمعیت آن در سال 1355 حدود 140 خانوار و 700 نفر بوده است .
موقعیت جغرافیایی
این منطقه در شمال جاده آتشگاه و جنوب بلوار شهید اشرفی واقع شده و ورودی آن از سمت بلوار شهید اشرفی از مجاورت دانشگاه پیام نور، خیابان نبوی منش شروع می شود. از سمت جاده آتشگاه هم ورودی دارد. خیابان شهید فهمیده از چهار راه دولت بلوار امیر کبیر شروع و به خیابان مذکور ختم می شود. موسسه خیریه محمودیه در این منطقه واقع است. در زمان تالیف کتاب از محلات شهر خمینی شهر و در حوزه شهرداری منطقه 3 محسوب می شود.
ریشه نام وازیچه
استاد مهریار با روش خود وازیچه را تقطیع کرده و به اجزای (وا+زی+چه) رسیده است. جزء اول به معنی آب جزء دوم از ریشه زیستن و جزء آخر علامت تصغیر است که در مجموع یعنی زیستگاه منسوب به آب. وی همچنین می نویسد وازیچه تصغیر وازی است و چون به دیه احمدآباد نزدیک است آنرا وازیچه احمدآباد خوانده اند. مهریار، محمد، فرهنگ جامع نامها و آبادیهای کهن اصفهان، اصفهان، فرهنگ مردم 1382، صص، 831 و 832.).