دانشنام خمینی شهر

آثار دکتر فضل اله صلواتی:

- سخن عاشورا «سلام بر عاشورا»: 200 صفحه در سال 1350، ده ها بار در اصفهان و تهران به چاپ رسید.

- زندگانی امام جواد (ع): چاپ در یزد توسط هیات جوادیه یزد

- گامی به سوی آینده: چاپ در یزد توسط هیات جوادیه یزد

- سلام بر غدیر: انتشار در یزد توسط هیات جوادیه یزد

- سلام بر مهدي: چاپ در یزد توسط هیات جوادیه یزد

- تحلیلی از زندگانی و دوران امام محمد تقی (ع): (600 صفحه) دو مرتبه به چاپ رسیده (انتشارات مؤسسه اطلاعات)

- نوای آزادی: مجموعه شعر چاپ در اصفهان سال 1357 انتشارات بدر

- بهار آزادی: مجموعه شهر چاپ در اصفهان سال 57 انتشارات بدر

- برنامه ای برای اوقات فراغت رزمندگان: انتشار توسط دانشگاه صنعتی اصفهان سال 65
- مقدمه ای بر راز و نیاز علی با خدا: (150 صفحه) چاپ اصفهان – انتشارات خرد

- گذری به چین: (300 صفحه) چاپ اصفهان (فرهنگ و زندگی مردم)

- مجموعه مقالات کنگره بزرگداشت اصفهان: (850 صفحه) انتشار موسسه اطلاعات 1385

آثار در دست انتشار:

- سیاهکاری های بنی امیه: در مجله ي چشم انداز ایران به تناوب منتشر شده است

- امامت و ولایت: در روزنامه اطلاعات به تناوب منتشر شده است

- تفسیرها و مفسران شیعه: در حال بازخوانی ویرایش نهایی برای چاپ

- خاطرات سیاسی: در حال بازخوانی ویرایش نهایی برای چاپ

- علل سقوط شاه: در حال بازخوانی ویرایش نهایی برای چاپ

- تحلیلی از زندگانی و دوران امام محمد باقر (ع): در حال بازخوانی و ویرایش نهایی برای انتشار

- مجموعه مقالات منتشره در نشریه نوید اصفهان: در حال آماده شدن برای چاپ
- مجموعه مقالات قرآنی: در دست انتشار
- مجموعه مقالات در باره شخصیتها: در دست انتشار

دکتر فضل الله صلواتی از مبارزین و شخصیت های سیاسی برجسته پیش از انقلاب اسلامی، فرزند مرحوم آیت الله حاج شیخ حیدر علی صلواتی، (از روحانیون وارسته، و از عارفان شایسته و شاعر و مدرس مدارس علمیه اصفهان) در دیماه سال 1317 متولد و در خانواده علم و تقوا پرورش یافت و مدتی در کنار پدر و در مدارس علوم دینی به آموختن دروس مقدماتی حوزه پرداخت.
در سال 1339 از دانشسرای مقدماتی اصفهان فارغ التحصیل شد و در روستاهای اطراف شهرستان مبارکه اصفهان به تدریس پرداخت، در آنجا، هم معلمی و هم به کار وعظ و خطابه می‌پرداخت، چون آن مناطق در آن دوران فاقد واعظ و منبری بودند و از همان اوان زندگی، به پیروی از اندیشه های مترقی شیعه علوی و افکار عالی اسلامی و تربیت های پدر بزرگوارش در مسیر عدالت و حق گویی قرار گرفت.
در سال 1340 دیپلم ادبی گرفت و ازسال 1342تا سال 1350 که توسط ساواک دستگیر شددرمدارس شهرستان خمینی شهر، از جمله دبیرستان عماد تدریس می کرد.از سال 1341 در دانشکده ادبیات اصفهان در رشته زبان و ادبیات عربی مشغول به تحصیل شد و در سال 1344 دانشکده را به پایان رسانید.وی در زمان تدریس خود درخمینی شهر به مبارزابت وپرورش نیروهای انقلابی وشکل دادن مبارزات مشغول بود.
دکتر صلواتی طی این مدت در تشکیل مجامع اسلامی دانشجویی و دانش آموزی اقدام می کرد و فعالیت های اسلامی و مبارزاتی دانشگاهی و فرهنگی با همکاری ایشان آغاز شد.
مبارزات مردم اصفهان و پیروی از نهضت امام خمینی (ره) و راهپیمائی های عاشورای سالهای 40، 41 و 42 را در اصفهان شکل داد و در اکثر مساجد اصفهان جلسات و بحثهای دینی و سیاسی به راه انداخت و از همان موقع پایه ریزی کتابخانه های مساجد را در اصفهان شکل داد.
در دوران دبیرستان، دانشگاه و حوزه، پیوسته با بی‌عدالتیهای زمانه به طور مستقیم و غیرمستقیم در ستیز بود و همواره آزاده و مستقل، در صف انقلابیون مبارزه می کرد.
وی پایه گذار اردوهای تربیتی اسلامی و نمایشنامه ها و تاترهای تربیتی اسلامی از سالهای 42 به بعد بود.
در بسیاری از فضاهای باز در مساجد و حسینیه ها جوانان را گرد می آورد و برای آنان از دین و عدالت سخن می گفت و به آنها آگاهی های سیاسی و مذهبی می داد و توطئه های ستمکاران را بر ملا می کرد.
مراکز آموزشی بسیاری برای تربیت نسل جوان و آگاه کشور، توسط آقای صلواتی هدایت می شد و شایسته انسانهایی را برای انقلاب تربیت می کرد.
وی از معدود افرادی بود که در سرتاسر ایران اشعار حماسی و انقلابی علیه رژیم و به نفع مبارزان و مجاهدان اسلامی و حمایت شایسته از رهبران نهضت می سرود و بسیاری از رادیوهای ضد رژیم آن را می خواندند و روزنامه ها و نشریات خارجی آن را درج می کردند، که باعث تقویت روحیه مبارزان می شد و بسیاری از آن اشعار بعدها در قالب کتابهائی منتشر گردید.
دکتر صلواتی مبتکر سرودهای اسلامی و کتابخانه های مساجد و درسهای قرآن برای کودکان، نوجوانان و جوانان در مساجد و تکایا بود و اولین گروه سرودهای اسلامی در سال 1343 در اصفهان تشکیل شد که مورد استقبال مردم قرار ‌‌گرفت

این استاد؛ در دانشگاهها، مدارس، مساجد و حسینیه ها، مردم را بی مهابا علیه ستمگران می شورانید و ناله ها را به فریاد تبدیل می‌کرد و شاید از معدود افرادی در اصفهان بود که از آغاز تا انتهای پیروزی انقلاب قاطعانه ایستاد و بارها در ارکان رژیم منحط پهلوی خلل وارد ساخت و زندگی، جان و مال وخاندانش را برای خدمت به مردم در طبق اخلاص نهاد.
درسال 1344 در دانشکده الهیات دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات عربی برای دوره کارشناسی ارشد و دکتری با بالاترین امتیاز قبول شد، ولی به خاطر دستگیریهای پی در پی و مبارزات و زندان رفتن ها به زحمت توانست دروس خود را تمام کنم و دژخیمان، رساله ای را که با زحمت تهیه کرده بودم همراه برده و پس از بازبینی معدوم کردند، اما دانشگاه در سال 1349 با محاسبه دروس گذرانده شده، مدرک کارشناسی ارشد را برای ایشان تصویب کرد، مشکلات سیاسی و درگیریهای مبارزاتی امکان ادامه درس را برای ایشان فراهم نمی کرد، البته در سال 1380 توانست دوره دانشوری زبان و ادبیات فارسی را تا دکترا بگذراند.
تا سال 1350 که کارمند آموزش و پرورش اصفهان بود تعدادی از انجمن های اسلامی مدارس و اردوهای تربیتی را اداره می کرد، نزدیک به 40 جلسه سیاسی قرآنی در سطح خمینی شهر،اصفهان و شهرهای اطراف توسط ایشان هدایت می شد. وی درسال 1348 بادختر مرحوم علامه محمد تقی جعفری(ره) ازدواج کرد

مراحل تحصیل
وی به دلیل مبارزات در دوران تحصیل همیشه دچار مشکل بود ولی بااین وجود علاوه برگزراندن برخی دروس حوزوی موفق به اخذ این مدارک شد:
- سال 1339 اخذ مدرک دانشسرای مقدماتی اصفهان
- سال 1340اخذ دیپلم ادبی
- سال 1341 شروع تحصیل در رشته زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات اصفهان کردودر
سال1344 انشکده را به پایان رسانید
- درسال 1344 در دانشکده الهیات دانشگاه تهران در رشته زبان و ادبیات عربی برای دوره کارشناسی ارشد و دکتری با بالاترین امتیاز قبول شد، ولی به خاطر دستگیریهای پی در پی و مبارزات و زندان رفتن ها به زحمت توانست دروس خود را تمام کنم و دژخیمان، رساله ای را که با زحمت تهیه کرده بود همراه برده و پس از بازبینی معدوم کردند، اما دانشگاه در سال 1349 با محاسبه دروس گذرانده شده، مدرک کارشناسی ارشد را برای ایشان تصویب کرد.
- در سال 1380 توانست دوره دانشوری زبان و ادبیات فارسی را تا دکترا بگذراند.

دکتر صلواتی پس از پیروزی انقلاب تمایل داشت مانند دهه چهل همچنان به معلمی بپردازد، بالاخره به دستور آیت الله صدوقی به مرکز تربیت معلم یزد رفت و از روز 28 بهمن 1357کلاسهایش را راه اندازی کرد، که مورد استقبال شدید قرار گرفت.
وی مصمم بود در شهر یزد بماند و در همان مرکز تربیت معلم کار کند، تا یکسال هم همچنان برخی واحدهای درسی را اداره کرد و در مسیر اصفهان به یزد رفت و آمد می کرد .
آیات انقلابی اصفهان حضرات آیات: خادمی و طاهری وی برای پذیرفتن استانداری و یا فرمانداری اصفهان دعوت نمودند، رفتن به اصفهان را منوط به اجازه آیت الله صدوقی دانست، چون در اصفهان به خاطر برخی مسائل پیش آمده احساس نیاز می شد فردی که سابقه انقلابی داشته باشد در راس امور شهر باشد و در قدمهای اولیه انقلاب امکان درگیری وجود داشت، آیت الله صدوقی هم فرمودند: بعد از چندین سال که در یزد بوده و با مردم آشنا شده اید و همه مردم شما را به خوبی می شناسند بهتر است در همین شهر استاندار و یا فرماندار باشید.
بالاخره به خاطر مشکلات پیش آمده در اصفهان، اجازه موقت دادند که به آن شهر برود، حتی تاکید داشتند: خانه، زندگی، همسر و فرزندانش در یزد بمانند.
تا یکسال بعد از پیروزی کلاسهای تربیتی وی در یزد در روزهای جمعه در تالار شهر در خیابان نفت آن زمان، برقرار بود که علاوه بر دانشجویان، بسیاری از مردم شهر هم شرکت می کردند.
فرمانداری اصفهان
پس از پیروزی انقلاب اسلامی با سمت فرماندار اصفهان مشغول به کار شد و همزمان کارها و پست‌های دیگری را که پیشنهاد شد رها کرد .
در دوران فرمانداری، اوضاع آشفته اصفهان را ساماندهی کرد و جلوی هر گونه آشوب، فتنه و توطئه‌ای را گرفت و تا آنجا که در توان داشت برای بالا بردن سطح فرهنگ مردم اصفهان و جوانانش کوشید، و انتخاباتهای مکرر را با امانت‌داری کامل به نحو احسن به انجام رساند و شهری یک پارچه، هماهنگ، فعال، پر تحرک، زنده و سازنده بوجود آورد.
سرپرستی نهضت سوادآموزی کل کشور
شورای انقلاب، سرپرستی نهضت سوادآموزی کل کشور به او داده شد، سازماندهی و چاپ کتابها و راه اندازی و برنامه‌ریزی آن نهاد را با کمک متخصصین بر عهده گرفت.
نمایندگی مجلس شورای اسلامی
در اواخر سال 1358 مردم اصفهان او را برای نمایندگی مجلس شورای اسلامی انتخاب کردند، و تا سال 1363 (4سال) نماینده مجلس شورای اسلامی بود، ایشان حمایت ویژه ای از طرحها و لوایح فرهنگی داشت و سعی می کرد برای پیشنهاد و تصویب لوایحی که در جهت ارتقاء فرهنگ و اندیشه اجتماع باشد شرکت فعال داشته باشد.
در مجلس شورای اسلامی با پیشنهادها و طرح های زنده و انقلابی، وجودی منشاء اثر داشت، سخنرانیهای پیش از دستور او پر محتوا و امیدوار کننده بود، و تا حد امکان در کمیسیونهای مختلف و به خصوص کمیسیون اصل 90 در رفع گرفتاریهای مردم تلاش فراوان به عمل می‌آورد.
تشکیل شوراهای همیاری و اسلامی شهر
از دیگر اقدامات ایشان در ابتدای انقلاب، تشکیل شوراهای همیاری و اسلامی شهر و مشارکت مردم در ادارۀ انقلاب بود، همچنین جلوی افراط در پاکسازی و اخراج استادان و یا معلمان دانشمندی که خطائی درگذشته از آنها سرزده بود را گرفت و تا حد امکان تلاش نمود در سرتاسر کشور جلوی اهانت به آنها گرفته شود و از طریق کمیسیون اصل90 مانع تندرویهای افراد افراطی شد و قاطعانه روی آن پافشاری کرد و موارد غیرقانونی و غیراصولی را بازگرداند و پیوسته از فرهیختگان فرهنگی، استادان، معلمان، محققان و پژوهشگران حمایت داشت، حتی در خصوص مشکلاتی که گاهی برای شخصیت‌های علمی پیش می‌آمد اگر شخصا نمی‌توانست آن را رفع کند از طریق رئیس جمهور وقت یا مقامات دیگر مسئله را پیگیری می‌کرد، به طور مثال رفع مشکل مرحوم دکتر حمیدی شیرازی، احمد آرام، دکتر محقق، مرحوم دکتر حامی و ...
در بازدید ها پیوسته مشوق دانشگاهیان و فرهنگیان بود و از مؤسسات علمی و مراکز تحقیق بازدید داشت، چون تنها نمایندۀ اصفهان بود که می توانست با دانشگاهیان رابطه برقرار کند و مدتی نیز تنها نماینده شهر اصفهان بود.
تدریس
پس از دوران نمایندگی مجلس با این که پیشنهاد پستهایی به ایشان شد ولی ترجیح داد که معلم باشد، به دانشگاه اصفهان و دانشگاه صنعتی اصفهان برای تدریس دعوت شد و از آموزش و پرورش به دانشکده زبانهای خارجی منتقل گردید و در دانشگاه صنعتی نیز به تدریس دروس عمومی پرداخت.
وی در رشته های معارف اسلامی، علوم قرآنی، ادبیات عرب، حقوق اسلامی، علوم سیاسیتدریس می کرد.
پیش از نمایندگی مجلس، در دانشکده علوم تربیتی دانشگاه اصفهان، درس «ریشه های انقلاب اسلامی» را مطرح و تدریس می‌کرد که استقبال قابل توجهی از آن به عمل می آمد و در دوران نمایندگی مجلس، همزمان در دانشگاههای علوم بازرگانی، علوم تربیتی، دانشکده ادبیات دانشگاه تهران و ... تدریس داشت.
حضور در جبهه ها
وی همچنین چندین نوبت در جبهه های نبرد حضور پیدا کرد و ضمن آشنایی با موقعیت، وضعیت رزمندگان و استراتژیهای جنگ، همواره مشوق و همراه رزمندگان بود.
مشاورت فرهنگی شهردار
در سال 1366 به مشاورت فرهنگی شهردار اصفهان و ریاست کتابخانه های عمومی شهر اصفهان انتخاب شد. و از اقدامات فرهنگی و کتابخانه های اصفهان و دیگر شهرهای استان حمایت جدی به عمل آورد .
دکتر صلواتی تعداد کتابخانه های عمومی استان را که حدود 34 باب بود تا سال 1380 به 140 باب رسانید.
وی با کمک استانداران، شهرداران و مدیران ارشاد توانست فرهنگ کتابخانه سازی و کتابخوانی را در اصفهان رواج دهد که در هیچ استانی چنین شرایطی به وجود نیامد.
وی در مقام مشاورت شهرداری با همه مخالفتهائی که انجام می شد تا سال 1382 توانست در سطح شهر 50 باب کتابخانه و سالن مطالعه و فرهنگسرا با کمک شهرداری، افتتاح نماید، که در سالن های مطالعه حدود 600 صندلی مطالعه و حدود 20000 جلد کتاب مرجع به وجود آمد.
در این دوران روزانه بیش از000/50 جوان و یا محقق به این کتابخانه ها مراجعه و یا استفاده مطالعاتی می نمایند، که در میان شهرداریها و ادارات دیگر استانها نمونه بود.
وی کتابخانه های مدارس و روستاها را با کمک استانداری و شهرداری فعال نمود و از دو هزار جلد تا سی جلد به هر کدام کمک کرد.
حدود بیست میلیون کتاب در ظرف این سالها به مدارس اهدا شد و چون مدتی در شواری کانون مساجد اصفهان نماینده تام الاختیار مرحوم آیت اله سید جلال الدین طاهری امام جمعه وقت اصفهان بود توانست بسیاری از کتابخانه‌های مساجد را فعال کند.
برای خرید زمین و ساختمان و راه اندازی کتابخانه مرکزی شهرداری اصفهان تلاش ها و مرارت های بسیاری را تحمل نمود و از میان انبوه نظریات و از دست قدرتها توانست کتابخانه را نجات دهد و زمینی مرغوب را به کتابخانه اختصاص دهد و کتابخانه مرکزی شهرداری، با بیش از یکصد هزار جلد کتاب دایر شد.
مشاوره وکمک به حوزه علمیه و دیگر برای تاسیس کتابخانه وکمک به شماره گزاری و فهرست نویسی غلمی آنها از دیگر اقدامات وی عنوان سرپرست کتابخانه های شهرداری بود.
در سال 82 به درخواست شخصی بازنشسته گردید، از آن پس به کارهای تحقیقاتی و مطالعاتی روی آورد.
ریاست انجمن صنفی روزنامه نگاران
از سال 1379 طی انتخابات اصحاب جراید چند دوره به سمت ریاست انجمن صنفی روزنامه نگاران اصفهان انتخاب شد که در آذرماه سال 1390 به منظور حضور جوانترها در این عرصه، از نامزدی ریاست انجمن کناره‌گیری کرد.

صلواتی علاوه بر مبارز بودن صاحب قلم ونویسنده وروزنامه نگار وشاعر نیز هست که از این قابلیت های خود در مبارزات بهره می برد.از سال 1337 در نشریات آن زمان: ندای حق، اصفهان، مکرم، هیرمند و... مقالاتی در رابطه با وحدت اسلامی و مبارزه با فساد به رشته تحریر در می آورد و اشعاری اجتماعی و مذهبی در مجله مکتب اسلام در سالهای 1338 تا 1345 از ایشان منتشر شده است.
از سال 1366 هفته نامه ای را به نام نوید اصفهان منتشر کرد که در آن نشریه انقلاب اسلامی، حاکمیت خدا و مردم ستوده می شد و طبق اظهار برخی مسؤولان و مردم از معدود نشریاتی بود که گویای واقعیت ها بود ومستقل عمل می نمودو پیوسته در مسیر حق، آزادی و عدالت گام بر می داشت و شاید یکی از پرتیراژترین و پرمحتواترین نشریات محلی کشور در آن زمان بود. که مورد اقبال عموم مردم قرار می‌گرفت و بهترین و نام آورترین نویسندگان و اساتید در این نشریه قلم‌فرسایی می کردند . در سال 1377 توسط دادگاه ویژه روحانیت توقیف و سرنوشت آن بلاتکلیف باقی ماند.

صلواتی در سال 1348 با دخترمرحوم علامه محمد تقی جعفری(ره) ازدواج کرد . ایشان در مصاحبه ای در این باره می گوید: «از سال 42 که معلم بودم و در دانشگاه هم درس می خواندم، داماد اول مرحوم علامه، روانشاد مهندس عبدالعلی مصحف در اصفهان کانونی را به نام «کانون علمی و تربیتی جهان اسلام» با دوستانش تاسیس کرده بود که استاد جعفری را برای سخنرانی دعوت می‌کردند، علمای دیگری نیز دعوت می شدند، از آنجا من با مرحوم استاد آشنا شدم، در دوران دانشجوئی کارشناسی ارشد به منزل ایشان و آیت الله طالقانی و آیت الله مطهری می رفتم و در درس های مختلف کسب فیض می نمودم و سؤالات خود را با آن بزرگواران در میان می گذاشتم، که اوقات بسیار مغتنمی بود.
تا اینکه در سال 1348 به پیشنهاد برخی دوستان از جمله مرحوم عبدالعلی مصحف که از دوستان دوران دانش آموزی من بود، افتخار دامادی استاد را پیدا کردم، دختر ایشان را که در محیطی معنوی، آرام، عرفانی و مثنوی، پرورش یافته بود به خانه پرآشوب و اضطراب سیاسی خود آوردم، با اینکه از اول روحیه و حالت مبارزاتی و چریکی خود را به اطلاع استاد جعفری رسانیده بودم و دخترشان را هم در جریان قرار داده بودم، با این حال موافقت کرده و حاضر به ازدواج با یک فرد انقلابی شده بودند.
این وصلت برای آنها سختی ها به بار آورد، دائما زندان، هجوم به خانه، از بام به خانه پریدن، زیر و رو کردن زندگی، تهدید به مرگ شوهر، رساندن خبر اعدام و سوزاندن و شکنجه های من، سرپرستی از زن و فرزندان من و تامین زندگی آنها و... تا پیروزی انقلاب که چندان نتوانستم با ایشان باشم، زن و بچه هایم هم پشت در زندانها مورد اهانت قرار می گرفتند و...»

دکتر صلواتی همزمان با فعالیت های فرهنگی ومبارزاتی ، توسط عوامل رژیم مورد تعقیب ودستگیری وشکنجه قرار گرفت که به مواردی ازآنها اشاره می شود.این مبارز خستگی ناپذیردر زندان هم دست از روشنگری های خود برنمی داشت و زندانیان سیاسی و غیرسیاسی، را تحت تاثیرافکار خود قرار می داد.
در سال 1350 به جرم تشکیل اردوهای تربیتی و هدایت جوان ها به مدت هشت ماه زندانی شد، پیش از آن نیز در سالهای 1345 و 1348 نیز به خاطر بازداشت و بازجویی در دادسرای نظامی از خدمت تعلیق شد.
در سال 1351 مجددا ایشان را دستگیر و تا پایان پیروزی نهضت، در اصفهان و تهران زندانی و زیر شدیدترین شکنجه های روحی و جسمی قرار دادند وی 14 ماه در زندان انفرادی پادگان اصفهان محبوس بود، در همان موقع و حتی در سلول انفرادی توانست انقلابی ترین اشعار را بسراید و برای مخالفان رژیم و مبارزان، به خارج از زندان ارسال کند تا در اعلامیه ها و رادیوهای مخالفین بنویسند و بخوانند.
او در کنار دیگر مبارزین پس از سخت ترین شکنجه ها چندین بار تا پای مرگ پیش رفت. در اواخر سال 1353 از زندان آزاد و به شهر کاشمر در خراسان و سپس به شهر یزد تبعید شد، و از فرصت بهره برده و دروس حوزوی را در نزد اساتید بزرگ شهر یزد چون: آیت الله صدوقی (ره)، آیت الله حاج سید جواد مدرسی و آیت الله انوری ادامه داد.
در شهر یزد با آیات صدوقی، خاتمی و فاضل لنکرانی که تبعید بودند و حجت الاسلام عندلیب، تبعیدی دیگر و حجج اسلام آقایان: راشد یزدی، مرحوم شرفی، دعائی، مرحوم حاج شیخ محمد علی صدوقی و زنده یادان: دکتر سید رضا پاکنژاد، دکتر رمضانخانی و دکتر حاج زرگر باشی و جوانان فعال آن زمان یزد آقایان: شعشعی، دستمالچی، ظریف، وحدت، المدرس، مهرعلی، سفید، جوان، اولیائی، آراسته، ملک احمدی، ملک مدنی و... همراهی داشت.
همگام با این آقایان، با تشکیل کلاسهای تفسیر قرآن و نهج البلاغه و... سهمی در انقلاب در شهر یزد داشت و تا پیروزی انقلاب این جلسات آگاه سازی‌ها با حضور جوانان علاقمند در این شهر ادامه داشت، علاوه بر کارهای ایدئولوژی و مبانی تئوری دینی در یک شرکت ساختمانی به نام «تنگه» به عنوان حسابدار مشغول به کار شد، اما همچنان با شور و شوق به جوانان یزدی راه و رسم مبارزه را آموخت و آنها را در جهت انقلاب اسلامی رهنمون بود و در خدمت مرحوم آیت الله صدوقی، یزد را به مرکز انقلاب ایران تبدیل کرد.
در سال 55 به مدت دو ماه دستگیر و به زندانهای کمیته ضد خرابکاری و اوین برده شد.
از سال 1342 تا 50 مبارزات جوانان اصفهان را شکل داد و آنان را در جهت تکوین انقلاب اسلامی و نهضت امام خمینی(ره) قرار داد که تشکیلات اصفهان از همه جا سازماندهی شده تر و فعال تر بود و مورد تائید بزرگان به خصوص شهید بهشتی قرار گرفت.
در جریان پیروزی در سال 57 در بسیاری از راهپیمائیها، اعتراضات و اجتماعات انقلابی مردم وی سخنرانی های پر شوری داشت، در اصفهان، یزد، میبد، اردکان، تفت و...
بالاخره با نوشتن اعلامیه های بسیار، سخنرانی در گوشه و کنار یزد و سرودن اشعار تند و ضد حکومتی، خود را در جهت انقلاب اسلامی و تسریع در روند آن قرار داد، تا با قیام مردم و رهبری امام خمینی، انقلاب اسلامی به پیروزی رسید.

پس از پیروزی انقلاب، به دعوت مردم  از یزد به اصفهان ،خمینی شهر و نجف‌آباد دعوت شد و مورد استقبال فوق العاده وکم نظیر مردم  این شهرها قرار گرفت.