به نقل ازتهيه و تنظيم: كنگره شهداي شهرستان خميني شهر،
احمد شفيعي خوزانی
اولين و تنها شهيد خميني شهر در گنبد كاووس
تولد: سوم آبان 1339محله خوزان خميني شهر
شهادت: اسفند 1358
محل شهادت: گنبد کاووس
شرح حال:
با پيروزي انقلاب اسلامي در 22 بهمن 57 و سرنگوني رژيم شاهي در ايران، منافع استكبار جهاني بخصوص آمريكا در خاورميانه به خطر افتاد. از همان ابتداي پيروزي استكبار جهاني شروع به توطئه براي تضعيف و ساقط كردن انقلاب اسلامي كرد.اين توطئه بوسيله عوامل باقيمانده رژيم طاغوت يا افراد فرصت طلب و گروه هایي كه به دنبال منافع خويش بودند اجرا شد. يكي از اين حركت های شيطنت آميز، غائله شهرستان گنبدكاووس بود.
توطئه هاي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در سه مقطع قابل بررسي است: مقطع اول از 21 بهمن 1357 لغايت آبان ماه 1358؛ تحركات اين زمان در قالب دعاوي و مطالبات سياسي و بحران آفرينی خارج از مقدورات و مباني اسلامي نظام و نيز تحركات تجزيه طلبانه و تهديدكننده تماميت ارضي كشور و سردادن شعارهاي عوام فريبانه و برانگيختن احساسات قومي در ايران بود.
يكي از سازمان هاي فعال در دوران طاغوت که ادعای مبارزه براي آزادي و عدالت داشت سازمان چريكهاي فدايي خلق بود كه با ايدوئولوژي ماركسيستي فعاليت مي كرد. اين سازمان بيشتر طرفدار روش حكومت كمونيستي شوروي بود. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، چون جايگاه مردمي نداشتند و با هوشياري امام راحل(ره) نتوانستند از طريق قانوني در دولت اسلامي نفوذ كنند شروع به توطئه در كشور و مقابله با انقلاب اسلامي كردند.
تحركات چريك هاي فدايي خلق در گنبدكاووس از اواخر سال 1357 شروع گرديد. آنان با تحريك احساسات قوميتي و ايجاد تفرقه بين تركمن ها و فارس ها باعث ايجاد آتش فتنه شدند. به مرور زمان، درگيري هاي مسلحانه در شهر شروع شد و مناطق حساس به تصرف عوامل سازمان درآمد. با توجه به حساسيت منطقه و اهداف شوم دشمنان، مردم انقلابي و نيروهاي كميته انقلاب اسلامي كه از تهران اعزام شدند به كمك نيروهاي انتظامي منطقه شتافتند و به مقابله با دشمنان و توطئه گران پرداختند. با تلاش نيروهاي صديق و دلسوز از اقوام تركمن و فارس آتش بس برقرار شد. ولي چندي بعد دوباره آتش بس توسط ایادی مزدور شكسته شد. مدتي طول كشيد تا نيروهاي مسلح و فداكار به كمك مردم وفادار به جمهوري اسلامي، توطئه گران را سركوب و آرامش را به شهر بازگردانند. يكي از نيروهاي كميته انقلاب اسلامي كه از تهران براي مقابله با توطئه گران اعزام شد شهيد احمد شفيعي بود.
احمد در شش سالگي وارد دبيرستان شد و بعد از اتمام كلاس دوم ابتدائي در كارگاه نجاري مشغول به كار شد و تا پايان ابتدائي در دوره شبانه مشغول تحصيل گرديد و براي كار به شهر اصفهان مي رفت. از سال 1356 بواسطه برادرش محمد وارد فعالیتهای مبارزاتي با رژيم طاغوت گرديد. با اوج گيري مبارزات، كار را ترك و در فعاليت هاي انقلاب شركت مي كرد. فعاليت هاي وی پخش اعلاميه هاي امام راحل(ره) و شعارنويسي بود.
برادر شهيد (محمد) مي گويد: در عيد غدير سال 1357 در تظاهرات عليه حكومت نظامي كه در شهرستان خميني شهر برپا گرديد درگيري شديدي بين نيروهاي نظامي و ما ايجاد شد كه در آن روز مصطفي رجائي به شهادت رسيد. ما همگي به علت شناسائي، شبانه به شهرهاي مختلف متواري شديم. من به تهران رفتم و احمد به شيراز و يك هفته بعد در تهران به من ملحق گرديد.
در تهران ما درگير گروه هاي سياسي بوديم. حدود يك ماه از آمدن احمد مي گذشت كه من از ناحيه پاي چپ مجروح شدم. احمد در تهران ماند تا كارهاي مرا انجام دهد. بعد از پيروزي انقلاب اسلامي، ايشان را به همراه چند نفر ديگر به مسؤول زندان اوين (محمد كچول) معرفي كردم. ايشان در زندان، مسؤول انتقال زندانيان به شهرهاي مختلف كشور و بالعكس بود تا اينكه قبل از 22 بهمن 1358 براي مأموريتي به گنبد كاووس اعزام شد. همزمان در شهر درگيري شديد شروع مي شود و ايشان به همراه تعدادي ديگر از طرف كميته انقلاب اسلامي به محل درگيري اعزام و پس از رشادت هاي بسياري در شب 21/11/1358 به درجه رفيع شهادت نائل می شوند.
روحشان شاد.
