مولانا عبدالحق از قریه ی ورنوسفادران من اعمال اصفهان است که وسعت آن قریه به مرتبه ای است که دویست دکان پنبه کنی دارد مشاور الیه در کمال فضیلت و حالت معنوی بود حقا که دراهلیت ومردمی مثل نداشت در فن موسیقی و لغز و معما مربوط بوده در تاریخ سنه ی 1063 فوت شد.
مولانا عبدالحق شاعر وموسیقی دان عهد صفوی از بزرگترين شاعران دوره صفوي بشمار ميرفت بطوري که ملا محمد شريف که از مخصوصان او بود فراغ او را اين چنين بيان مي کند:
گنج علم از کيسه دنيا برفت
چند بيت شعر از اين شاعر
چه زيان غمزه ترا چو زني تيغ بر زخم جان بي تابي
هيچ از بحر کم نمي گردد گر خورد تشنه ي دمي آبي
در سال شمار 1400 ساله شعر وموسقی ایران نام وی از جمله نام آوران موسیقی ایران آورده شده است.

منابع:
پایگاه مجازی فرصت آنلاین
سال شمار 1400 ساله شعر وموسقی ایران