قانون بلديه مشتمل بر 108 ماده در سال 1286 شمسي به تصويب رسيد. رياست بلديه بر عهده رئيس انجمن بلديه بود که از ميان اعضاي انجمن با اکثريت آراء انتخاب مي شد ولي زير نظر وزارت داخله انجام وظيفه مي‌کرد.
پس از کودتاي 1299 اداره بلديه از حالت انجمن شهري خارج و به صورت "شهرداري" وابسته به دولت شد.سال 1309 شمسي نقطه عطفي در تاريخ بلديه محسوب مي‌شود زيرا قانون بلديه قبلی ملغي و قانون ديگري جايگزين آن شد. انجمن بلدي و تشکيلات بلديه با وظايف و تعاريف جديدي روبه‌رو شد که رياست بلديه را وزارت کشور (وزارت داخله) منصوب مي‌نمود و انجمن بلدي استقلال خود را از دست داده به عنوان بازوي کمکي دولت در اجراي طرحهايش عهده‌دار امور شد.
از جمله وظایف بلدیه رسیدگی به مشکلات معیشتی و رفاهی مردم مانندتنظیم نرخ ارزاق، مرمت کوچه ها و خیابان ها و اقدامات بهداشتی و درمانی بود. تبریز از نخستین شهرهای بود که این انجمن درآن تشکیل شد.انجمن مذکور در سده حدود 20 سال پس از تصویب قانون اولیه در سال 1311 با تاسیس بلدیه سده شکل گرفت.