دانشنامه شهرستان خمینی شهر

قبل از دایر ‌‌شدن حمام‌های بهداشتی، در محلات مختلف گرمابه‌هایی به کار بود که خزینه داشت و مورد استفاده دسته جمعی قرار می‌گرفت. آب حمام‌ها معمولا از چاه تامین می‌شد و سوخت آن نیز چوب و هیزم بود که بعدا نفت سیاه جانشین آن شد. به افرادی که آب حمام را گرم می‌کردند تون سوز حمام می گفتند. هر محل معمولا برای خود حمامی داشت که عموم مردم هزینه آن  را پرداخت می‌کردند. آب حمام‌ها را هرچند وقت یکبار عوض می‌کردند و پس از تازه ‌‌شدن آب ابتدا افراد صاحب نفوذ از آن استفاده می‌کردند. در آن روزها بیماری های مسری مانند «گری» رواج داشت و سعی مقامات بهداشتی بر این بود که با اقداماتی از جمله برچیدن خزینه‌های حمام ها سطح بهداشت را بالا ببرند. در سال 1332 در ابتدای خیابان ولی عصر فعلی حمامی با دو دوش از محل اعتبار اصل 4 ترومن ساخته شد. روند تبدیل حمام های سنتی به حمام های دارای دوش و بهداشتی حواشی متعددی به همراه داشت. 
منابع:
- مرکز اسناد ملی ایران- کارتن 1054
- اظهارات مردم محلی