شکل ‏گیری و سیر تحولات پادگان‏ها درخمینی‏ شهر

پیش از انقلاب در اواخر دهه 1340 به منظور تربیت سپاهیان بهداشت در زمینی به مساحت 65 هزار مترمربع در شمال شهر که دور تا دور آن زمین بایر بود پادگانی شروع به ساخت شد که اتمام آن به پیروزی انقلاب رسید. با شروع جنگ این مکان به منظور آموزش نظامی در اختیار سپاه پاسداران خمینی‏ شهر قرار گرفت و پادگان امام حسین(ع) نامیده شد. مدتی بعد پادگان از دست سپاه شهر خارج شد. این مرکز نظامی تا اوایل دهه 1390 فعال بود و سپس به دلیل قانون خروج پادگان‏ها از مناطق مسکونی تخلیه شد و زمین آن به معرض فروش گذاشته شد ولی در نهایت به مرکز دانش بنیان توسط سپاه تبدیل گردید.

پس ‏از خارج شدن پادگان امام حسین(ع) به عنوان مرکز آموزش از دست سپاه و بسیج خمینی ‏شهر، نیروهای سپاه شهر از سال 1362 به فکر ایجاد پادگان اختصاصی برای نیروهای خمینی‌شهری افتادند. به همین منظور چشمه منظر در دامنه کوه‏ های شمال شهر انتخاب شد. چشمه آنزمان دارای یک حوض، تعدادی درخت انار وحشی و یک ساختمان قلعه‏ای بود. به همت و یاری ادارات و نیروهای مردمی و تلاش همه جانبة مردم این پادگان با زحمت فراوان ساخته شد. مدتی بعد فرماندهی وقت سپاه کل این مکان را از خمینی‌شهر گرفت و در اختیار یکی از سازمان های رزم قرار داد.(پریشانی، 1399). در همین دهه به دنبال طرح احداث اردوگاه ‏های قدس زمین‏ های منطقه شمال شهر در حاشیه بلوار دانشجو و کمربندی به این منظور انتخاب شد. مدتی بعد طبق توافقی بخشی از آن برای خانه‏ سازی و بخشی پادگان قدس و مقر سپاه گردید.