چاپ

محمدعلی شاهین
پژوهشگر تاریخ محلی، نویسنده، روزنامه ‏نگار

بر اساس اسناد در دسترس، در سال 1311 بلدیه سده اقدام به صورت برداری از دکانهای سه محله ورنوسفادران، فروشان و خوزان کرد. بر طبق اسناد مذکور، در محله ورنوسفادران 368، در محله فروشان 262 و در محله خوزان 112 دکان با مشاغل گوناگون دایر بود. در فهرست مذکور علاوه بر مشاغل معمول مانند بقالی به مشاغلی بر می‏ خوریم که امروز در دسته کهن‏ پیشه ‏ها جای می‏گیرند. کلاه مالی، سُردوزی، پالان‏ دوزی، علاقه‏ بندی، ندافی، صباغی، علافی، بارورزی، حلاجی، تخت‏ کشی، نعلبندی و چیت سازی از جمله آنهاست. همچنین به لحاظ نوع مشاغل فروشان، ورنوسفادران و خوزان شرایط یکسانی ندارند و در هر محل هم پراکندگی مشاغل در محلات آن یکسان نیست.

آمار محله ورنوسفادران:

تخت کش : 108
حلاج: 20
نخودبریز: 10
پالون دوز: 7
خباز، آهنگر و صباغ هر کدام: 5 دکان

دیگر مشاغل شامل بارورزی، حلوایی، نعلبندی، صابون سازی، کلاه مالی، علافی، عکافی و سفیدگری هستند که کمتر از 5 دهانه دکان در محلات مختلف ورنوسفادران داشتند.

همانطور که از آمار برمی‏آید بیشترین دکانهای ورنوسفادران مربوط به تخت‏ کشی است که یک مرحله از تولید گیوه است.

شغل بعدی حلاجی است که کار اصلی آن آماده کردن پنبه و پشم برای تولید نخ است که در گیوه چینی و تولید محصولات دیگر مصرف داشت. تعداد نخودبریزها نشان دهنده این موضوع است که بازار ورنوسفادران آنزمان در فرآوری نخودچی فعال بوده است. اکثر دکانها در محله باولگان که احتملا بازار و اطراف آنرا شامل می‏شد، قرار داشت اما عمده تخت‏ کشها در محلات زاغ ‏آباد و کوشکباج واقع بود. محله گارد به غیر از یک کاروانسرا مشاغلی مانند کلاه مالی، تخت کشی، بقالی و صابون سازی داشت.

آمار محله فروشان:

نداف( پنبه زن): 38
سُردوز و کفاش: 23
شیردوش: 22
بزاز: 15
صباغ (رنگرز): 9
کلاه مال: 5

پالون دوز: 4

علاقه بند: تولید کننده و فروشنده قیطان و نوارهای ابریشمی: 3
بارورز: بارگیری و تخلیه و توزین و بارشماری: 4

بنابراین دکانهای پنبه‏زنی در صدر دکانهای این محل قرار داشت و پس از آن تولید کنندگان محصولات چرمی مانند سُر که نوعی کفش بود، قرار دارد. دلیل وجود این شغل فرآوری چرم در منطقه بود که ماده اولیه را در اختیار قرار می‏داد. وجود نام خانوادگی صرامی در محله فروشان موید این مطلب است. محلات درب سید، محله نو، سرپل و مسجدجامع محل استقرار دکانها بودند. تعداد شیرکشها در محله فروشان بیشتاز دومحل فروشان و خوزان بود که درسه منطقه درب سید، محله نو و قلعه موسی فعال بودند.

آمار محله خوزان:

بقال:
حلاج: 8
کلاه مال و کفاش: هرکدام 6
تخت‏کش، مسگر و شیر‏کش: هرکدام 5
پلون دوز: 4
صباغ: 3
نکته جالب اینکه در این دوران که دوچرخه در شهر به تدریج جای خود را باز کرده بود یک دکان با عنوان دوچرخه‏ ساز در محله شمس ‏آباد وجود داشت که صاحب آن وکیل حسین بود. به لحاظ محل دکانها بیشتر بقالی‏ها در محله شمس ‏آباد واقع بودند اما کلاه مالها و حلاج‏ها در محله بوستان سهم استغال داشتند. مکان مسگرها و شیر‏کش ها در درب محکمه ثبت شده است در سال 1403 حدود 25 هزار واحد صنفی مستقر است.