تجارت از دیرباز در منطقه جایگاه ویژه ‏ای داشته است. در لابلای متون گاه به کاروان هایی که از سده به نقاط دیگر کشور در رفت و آمد بوده اند اشاره شده است. صادرات نیز همواره توسط اهالی منطقه انجام می شده است. این علاقه به تجارت و صادرات به نحوی بوده است که در دوران قاجار یکی از اهالی سده ابتدا به انگلیس و سپس به آمریکا به قصد تجارت می‏رود. همزمان برادرش در صادرات به عثمانی فعال بوده است (گزارش بی بی سی از مهاجران ایرانی به آمریکا). نوع محصولات در مقاطع مختلف متفاوت بوده است. از باب نمونه آمار سال 1303 خورشیدی طبق سند احصاییه صادرات و واردات اصفهان نشان می‏دهد در این سال چرم سده به میزان ده هزارمن به بهای هشتاد هزار تومان به خارج صادر شده است. در همین سال یکصد و چهل و چهار عدل گیوه سده ‏ای (هرعدل 12من)به بهای سی و شش هزار تومان در فهرست صادرات ثبت شده است. میزان صادرات تنباکوی استان نیز یکصد هزار من بوده که بخش عمده آن از منطقه ماربین است. میزان صادرات روده گوسفند هم یکصد و هشتاد هزار دانه به مبلغ چهل و پنج هزار تومان ذکر شده است(اصفهانی، 1368).
روزگاری پوست و زه در صدر محصولات صادراتی بوده و حتی کارخانه اختصاصی در منطقه برای صادرات دایر بوده است. در دوران اخیر همچنان تعدادی از اهالی در زمینه تجارت و صادرات و واردات در سطح استان و کشور فعال هستند. صادرات سنگ یکی از زمینه های فعالیت صادرکنندگان است.