کشت و تجارت تنباکو در آبادی ‏های ماربین قدمت طولانی دارد و محصول مرغوب و صادراتی از آن به عمل ‏آمده و صادر می‏شد. این امر سبب سرمایه‏ گذاری در کشت و تجارت آن در اراضی ماربین شد. در دوران طلایی کشت تنباکو در آبادی‏های ماربین، تجار سرشناسی همچون خاندان مجیر و سدهی به کشت، خرید و فروش و صادرات آن مشغول بودند. از بین آنها خاندان مجیر چندین خانه بزرگ و مجلل در محله اندان بنا نهادند که یکی از این اماکن موسوم به خانه مجیر از دهه 1380 در اختیار شهرداری قرار گرفت. به دلیل پر‏سود بودن تجارت تنباکو انگلیسی ‏ها به دنبال تسلط بر آن بودند تا در 29 اسفند ۱۲۶۸ ( 28 رجب 1307 ه.ق ) امتیاز تجارت توتون و تنباکوی ایران توسط ناصرالدین شاه قاجار به مدت 50 سال به شرکت انگلیسی رژی واگذار شد. این تصمیم سبب واکنش در مملکت و شکل‏ گیری جنبش تحریم تنباکو شد. در اصفهان آقا نجفي و برادرش شيخ محمدعلي به مخالفت با تصمیم شاه برخاسته و دخانيات را تحريم كردند. این تصمیم اصفهانی ‏ها بسيار كارگر افتاد و تجمع‏ ها و اعتراضات متعددی را به همراه داشت. در و دیوار پر از اعلان‏ های تحریم شد، در اعلامیه‏ های منتشره توسط مخالفین، خارجیان نجس شمرده شدند. یکی از تجار اصفهانی با شرکت رژی معامله نکرد و تنباکوهای خود را آتش زد. در ماربین و سده نظر مجتهدین، توسط علمایی که با آن دو ارتباط داشتند انتشار یافت. با صدور فتوای تحریم تنباکو توسط میرزای شیرازی در آبان 1270خورشیدی (ربیع الثانی 1309 ه.ق) مخالفت‏ ها وسعت بیشتری پیدا کرد. در مقابل وضع پیش‏آمده ظل ‏السلطان به کلیه عوامل خود در اصفهان و ماربین همچون فرمانده فوج جلالی کریم خان میرپنج و دیگران دستور سرکوب مخالفان شرکت رژی را صادر نمود ولی قادر به سرکوب مخالفت ‏ها نشد لذا موضوع را به اطلاع شاه رساند. از تجار تنباکو در منطقه عده ‏ای به مخالفت با انحصار پرداخته و عده کمتری همکاری با انگلیسی‏ ها را پذیرفتند از جمله حاج محمدعلی سدهی از کسبه و بازرگانان تنباکو به همکاری با شرکت رژی پرداخت. عده ‏ای از تجار هم به فکر تجارت‏های دیگر افتادند و حتی تا آمریکا رفتند. از دیگر سو همچنان مخالفت‏ های مردمی با انحصار ادامه یافت و در نهايت، نتيجه بخش واقع شد و انحصار چند ماه بعد توسط شاه لغو گردید. در زمان نگارش کتاب سطح زیر کشت تنباکو به شدت کاهش یافته ولی همچنان در سطح محدود کشت می‏شود.

1