website logo
شخصیت ها
میراث ملموس
بناهای مذهبی
میراث ناملموس
جاذبه های طبیعی
نهادها
فضای سبز گردشگری
مراکز علمی
مراکز فرهنگی
منابع

دباغی از جمله مشاغلی است که از دیر باز عده ‏ای در سده به آن اشتغال داشته اند.
در  سال 1281(1319ه.ق) قراردادی شرعی بین دباغان اصفهان و سده بسته شد که در آن محدوده کاری آنها مشخص گردید طبق این قرار‏داد که تخلف از آن جرم شناخته می‏شد اصفهان و چهار بلوک اصفهان (نو‏آباد الی کارلادان از تخت فولاد الی دستجرد بلوک برز‏رود، خوراسگان و بلوک جی، رنان و بلوک آن ) محدوده حضرات دباغ شهری بوده است و سایر بلوکات اصفهان مربوط به دباغ سدهی می ‏شده است. طبق این تقسیم بندی نواحی مربوطه حق تقاضای چرم و دخالت در سایر امور یکدیگر را نداشتند. در سندی مربوط به 1285 خورشیدی ذکر شده که مجلس ملی اصفهان تاکید کرده خریداران گوسفند و بز، پوست گوسفند و بز را که در اصفهان و چهار بلوک آن کشتار می‏ شوند به هیچ وجه از شهر خارج نکنند و به مصرف خود شهر برسانند. این سند در منزل ملک التجار تنظیم شده است.
بالا بودن حجم کارهای دباغان و چرم سازان باعث می‏ شد تا سایرین نیز به این شغل روی آورده و کاسبان قبلی به آن اعتراض کنند. سندی با مهر ظل السلطان موجود است که در جواب شکایت دباغان سدهی دستور داده که در سده بیشتر از 5 نفر دباغی نکنند و بقیه پوست‏ های خود را به دباغ های شهری بدهند تا از عهده مالیات دیوان برآیند.