سابقه كمیته امداد امام خمینی (ره) به سالهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، حدوداً سالهای 1342- 1343 باز می گردد. درآن دوران تعدادی از یاران امام (ره) ماموریت یافتند تا به خانواده های زندانیان، نیازمندان و مبارزین رسیدگی كنند. این رویه بویژه در دوران اوج گیری انقلاب اسلامی گسترش یافت تا از اعتصابیون، مبارزان و زندانیان نیازمند حمایت شود. پس از پیروزی انقلاب در 14 اسفندماه 1357 با فرمان امام خمینی (ره) نهادی برای ایجاد رفاه و كمك رسانی به محرومان جامعه رسمیت یافت و كمیته امداد امام خمینی (ره) نام گرفت.
این کمیته همزمان با سراسر کشور در همایونشهر به همت و مسولیت فردی بومی به نام آقای احمد فروغی تاسیس شد. کمیته ابتدا مکان مشخصی نداشت و در خانه ها باحضور خیران تشکیل جلسه داده و کمک به نیازمندان را پیگیری می کرد .مدتی بعد دفتر خود را در ساختمان متروکه بانک صادرات واقع در ابتدای خیابان امام شمالی حدود مسجد هاشمیه دایر کرد. با شروع جنگ و ورود مهاجران به منطقه عمده فعالیت کمیته بر روی حمایت از این افراد متمرکز شد و توانست نهاد خودجوش مردمی کمک به جنگ زدگان را که توسط عده ای از انقلابیون شهر شکل گرفته بود با خود همراه کند. این نهاد سالها خانه به دوش بود و نهایتا در بهمن 1395 ساختمان آن در بلوار دانشجو تکمیل شد.
منابع:
گفتگو با وهاب جامی از مبارزان و فعالان انقلاب و ستاد جنگ زدگان
خبرگزاری قلمکده