پیشینه و موقعیت جغرافیایی
ناژوان، دهی است از دهستان ماربین بخش سده شهرستان اصفهان، در 10 هزارگزی جنوب شرقی سده، متصل به راه نجف آباد به اصفهان، در جلگه معتدل هوائی واقع است و 478 تن سکنه دارد. آبش از رودخانه و محصولش غلات و پنبه و تنباکو و میوه است. مردمش به زراعت مشغولند، صنعت دستی زنان کرباس بافی است. فرهنگ جغرافيايي ايران،جلد دهم ، استان دهم اصفهان ، ص ۱۹۴.
ناژبان یا ناژوان جزء اراضي جنوبي بلوك ماربين محسوب می شده است. اراضی اين قسمت اكثر باغ بوده، انواع و اقسام ميوه  به حد بسيار عالی درآن وجود داشته است. بيشه هاي انبوه از درختان ناژ و كبوده و زبان گنجشك داشته است. (مدیریت ساماندهی ناژوان:http://isfahan.ir/ShowPage.aspx?-jhvklhd - najvantemp)

امروزه این منطقه در حوزه شهرداری منطقه 9 اصفهان قرار دارد. به دلیل واقع شدن محل در حاشیه زاینده رود در آن پارک و جاذبه های مانند باغ پرندگان، باغ موزه پروانه ها، تله سيژ، آكواريوم، باغ خزندگان، شهربازي و موزه صدف ها ایجاد شده است.
ریشه نام ناژوان
از لحاظ واژه شناسي از دوجزء (ناژ+وان) تشكيل شده است. ناژ در لغت نامه دهخدا به معني درخت كاج، درخت صنوبر ذكر شده است.( لغت نامه دهخدا، ج۱۴، ص ۲۲۱۴۲. ۶.)
و (وان) همان معادل پسوند (بان ) است. به معنای صاحب و دارنده.( مهریار، محمد، فرهنگ جامع نامها و آبادیهای کهن اصفهان، اصفهان، فرهنگ مردم،1382، ص ۷۰۴.) كه روی هم رفته به معنای جايگاه درختان كاج و صنوبر و ساير درختان می باشد.