محمد،تنها فرزند ذکور حاجي عبدالکريم متخلص به "نعيم"، معروف به ميرزا نعيم سدهي، در روز دوشنبه اول اردیبهشت 1235(شعبان 1272) در قريه فروشان از قراي ثلثه سده ماربين اصفهان متولد شد و مقدمات فارسي و عربي را همانجا فرا گرفت.
محمدم نام وتخلص، نعیم نام پدر حاجی عبد الکریم
به اصفهان در سده ماربین درده فرخنده فروشان زمین
ساده زمادر متولد شدم رسم زمانه را متقلد شدم
نعيم از ابتداي جواني شعر مي گفت و با دو برادر شاعر به نام نير و سينا، معاشرت داشت. اين سه تن گفته هاي همديگر را جرح و تعديل و انتقاد مي کردند.
نعيم در سال 1260شمسی بهائي شد وبا تشکیل گروهی بادوستان خود نیر وسینااز فروشان وصباغ از ورنوسفادران به تبليغ وجذب افراد به بابی گری پرداخت. ادامه ترویج عقاید آنها روحانیون را وادار به واکنش کردوجلسه مناظره ای بین بابی هاو آقا نجفی وآقا میر سید علی،بحرالعلوم میر دامادی و...برگزار شد که نعیم به افکار خود باقی ماندونهایتا آنها را پس از اینکه کتف بسته درقراءسده چرخاندند تحویل نیروهای حاکم اصفهان دادند.نعیم پس از آزادی به تهران گریخت.اودر تهران چندي با فقر بسر برد، و مدتی بعد به تدريس پرداخت، سپس با آمريکاييها و بعد با انگليسي ها ارتباط يافت و به سمت معلم زبان فارسي در سفارت انگليس منصوب شد.
نعیم در صبحگاه روز سه شنبه 24 فروردین1295 شمسی( نهم جمادي الاول سال 1334 ه.ق.)، در گذشت.
آنچه از نعيم باقي مانده منحصر به اشعار معدودي است که به نام " کليات نعيم " در بمبئي چاپ شده که قسمت اعظم آن منظومه می باشد.
منابع:
سایت تبیان
سده در گذر زمان رسول صرامی صفحه 366 تا372