بستنی نوعی دسر منجمد است، که باید شامل حداقل ۱۰٪ چربی شیر باشد. بستنی می‌تواند شامل دیگر انواع لبنیات مثل خامه باشد که به همراه مواد شیرین‌کننده و طعم‌دهنده تهیه می‌شود. اولین کارخانه صنعتی بستنی‌سازی جهان در سال ۱۸۵۱در مریلند، کار خود را آغاز نمود
در سال آخر سلطنت ناصرالدین شاه ساختن بستنی در ایران متداول شد و معروف‌ترین بستنی فروش تهران یعنی ممدریش بستنی خامه‌دار مخصوصی تهیه می‌کرد که در تهران مردم استقبال زیادی از آن کردند.
بستنی سنتی یا ایرانی دارای طعم زعفران و رنگ زرد می‌باشدکه همراه با خلال پسته و تکه‌های بزرگ خامه‌است. اکبر مشتی یکی از اولین کسانی بوده که در ایران بستنی فروشی داشته است. وی از گلاب و زعفران در بستنی های خود استفاده می کرده است.
در سده در سال 1334 برادران شکر ساز( رئوفی) که در دوشنبه بازار قنادی داشتند مغازه قنادی در میدان شهر(میدان امام فعلی) دایر کردندودرآن بستنی تولید وبه فروش می رسانند که مورد استقبال عموم به ویژه رانندگان که در آن مکان رفت وآمد داشتند قرار گرفت.فروش سیار بستنی توسط یک گاری چهار چرخ چوبی که مخزن بستنی در وسط آن تعبیه شده بود در محلات دیده می شد .در محله گاردر عبدل بستنی به این کار اشتغال داشت که بستنی های او نانی کوچک وبا قیمت سی شاهی بود .در محله ورنوسفادران مغازه حسین بستنی در چهارشنبه بازارازقدمت وشهرت بیشتری برخوردار بود.در این دوران بستنی ها سنتی بود.
منابع:
گفتگو با حاج محمدعلی پیمانی
مشاهدات نگارنده