حداقل تا اوایل نیمه دوم قرن 14 مرغ و خروس در اکثر خانه های منطقه نگهداری میشد. بیشتر از تخم آنها استفاده و گاه به مناسبتی یکی از آنها ذبح و پخت میشد. مرغ پرکنده از اواخر دهه 1340 توسط یکی از سدهی های برگشته از آبادان در کنار مواد دیگر به فروش میرسید. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مرغ پرکنده در سبد کالاهای سهمیه ای و کالا برگی قرار گرفت که نقش بزرگی در جا گرفتن مرغ در سفره مردم داشت. مردم در این دوران به مرغه هایی سهمیه ای عنوان «مرغ ساعتی» داده بودند. البته در این مقطع غذای رایج با پایه مرغ، چلو مرغ بود و به تدریج جوجه کباب و انواع خوراک مرغ در بعضی خانواده ها رایج شد. نیاز به مرغ و تخم مرغ سبب شد تا فروشگاه های عرضه مستقل مرغ در گوشه و کنار شهر دایر شود. از یکی دو دهه قبل عرضه گوشت بوقلمون هم در این مغازه ها کم کم رایج شد. همزمان تعدادی از اهالی به احداث مرغداری و تولید مرغ و تخم مرغ اقدام کردند و جایگاهی در میزان تولید کشوری برای خود پیدا نمودند. در سال های اخیر گوشت مرغ یک پایه غذایی اصلی مردم شده و انواع غذاها از آن تهیه میشود.
با صنعتی و نیمه صنعتی شدن تولید گوشت مرغ و تخم مرغ، تعدادی از اهالی به ویژه از محله اندان در سطح استان مرغداری و نیز کشتارگاه مرغ دایر کردند و سهم قابل توجه ای از این صتنعت را به خود اختصاص دادند.